Аповед хлопчыка пра такія звычайныя рэчы, як сон, чытанне, перарываюцца страшнымі паведамленнямі.
Маленькі марыупалец піша, што яму 8 гадоў, сястры — 15, а маме — 38, і ёй патрэбныя перавязкі. «Яшчэ ў мяне памёр дзядуля. У мяне — рана на спіне, садраная скура. У сястры — раненне галавы. У мамы — выдранае мяса на руцэ і рана на назе», — распавядае хлопчык.
Дзіця цешыцца, што ён прачнуўся, усміхнуўся, што ў яго неўзабаве дзень нараджэння і што бабуля вярнулася, калі хадзіла за вадой.
І зусім недзіцячыя карцінкі: людзі, якія ляжаць на зямлі, разбураныя дамы.
«У мяне памерлі два сабакі, бабуля Галя і любімы горад Марыупаль», — напісана дзіцячай рукой.
Дырэктар «Азоўсталі» пра завод і сакрэтныя тунэлі: «Рыхтаваліся з 2014 года»
0
0
0
0
17
5
