Кадыраў назваў дзве ўмовы для пачатку перамоў: прызнанне ўваходжання ў склад Расіі новых рэгіёнаў і выдача «ўсіх фашысцкіх злачынцаў і шайтанаў, адказных за зверствы над рускамоўным насельніцтвам».
Калі ж гэтыя ўмовы не будуць выкананыя, але вайну ўсё ж скончаць, не пытаючыся Кадырава, то тады, маўляў, «у Чачэнскай Рэспубліцы знойдуцца добраахвотнікі, у ліку якіх буду і я, якія прымусяць адказаць бандэраўскіх фашыстаў і шайтанаў за кожную кроплю крыві» і не дадуць Захаду «разваліць нашу вялікую краіну і аддаць забыццю нашы традыцыі і веру ва Усявышняга».
