У Рэдакцыю прыйшоў ліст ад былога супрацоўніка міліцыі Аляксандра Сачнёва. У 2000-м ён скончыў Акадэмію МУС. Але кар’ера, якая адразу складалася някепска, закончылася, калі паскардзіўся міністру.
«З 2000 па 2005 я працаваў следчым, ад 2005 да жніўня 2012 — на пасадзе старшага оперупаўнаважанага па асабліва важных справах Галоўнага ўпраўлення крымінальнага вышуку КМ МУС. З верасня па кастрычнік 2012 працаваў участковым інспектарам Фрунзенскага РУУС (19.10. быў звольнены па пагадненні бакоў). Даслужыўся да падпалкоўніка».
У чэрвені 2012 Аляксандр напісаў ліст-скаргу міністру ўнутраных спраў. Што супрацоўнікі МУС (цэнтральнага апарата) будуюць кватэры з прыцягненнем ільготных крэдытаў, а затым іх здаюць. «Я меркаваў, паколькі яны не жывуць у іх, значыцца, не адносяцца да тых, хто мае патрэбу. Мой знаёмы міліцыянт з жонкай і двума малалетнімі дзецьмі туліцца ў аднапакаёўцы, а чарга на будаўніцва яшчэ як далёка. Праз такіх «кемлівых» афіцэраў яму давядзецца чакаць доўга. Таксама ў лісце я ўказаў, што начальнік галоўнага аддзела крымінальнага вышуку ў 2010 па асабістым распараджэнні міністра Куляшова знаходзіўся ў камандзіроўцы ў Віцебску. Але падчас камандзіроўкі ад’язджаў у Мінск, не вызваляючы нумар гасцініцы. Адсутнічаў 34 дні. У сталіцу ён ездзіў, каб зарэгістраваць шлюб: у такім разе ён захоўваў чаргу на атрыманне двухпакаёўкі. У справаздачных дакументах ён жа пазначыў увесь тэрмін камандзіроўкі, з улікам дзён, што правёў у Мінску. Грошы за пусты нумар гасцініцы і суткавыя аплаціла дзяржава».
«Па выніках праверкі па маім звароце, якую праводзіла Галоўнае ўпраўленне асабістай бяспекі МУС, у адносінах да мяне прынята наступнае: «панізіць на пасадзе за парушэнне службовай дысцыпліны, што выявілася ў здзяйсненні дзеянняў, накіраваных на дэстабілізацыю маральнапсіхалагічнага клімату ў Галоўным упраўленні крымінальнага вышуку крымінальнай міліцыі МУС і дыскрэдытацыю падраздзялення перад кіраўніцтвам МУС, а таксама праяўленую падчас праверкі няшчырасць». Напэўна, лепш было б прамаўчаць, тады працягнуў бы працу. Але ў міліцыю я прыйшоў асэнсавана».
Аляксандр падаў пазоў у суд з патрабаваннем, каб з паслужнога спісу выключылі ганебную фармулёўку. Але яму адмовілі: прапусціў тэрміны на абскарджванне. «Але прадстаўнікі МУС на судзе адзначылі, што пададзеныя мной у звароце факты пацвердзіліся толькі адносна неабгрунтаванага атрымання суткавых супрацоўнікам. Маўляў, у дакументы афіцэр унёс няправільныя звесткі праз няўважлівасць.
І з якога афіцэра мне браць прыклад? З таго, хто на правах начальніка ігнаруе распараджэнне міністра, а пасля «забываецца» вярнуць дзяржаве грошы? Альбо таго, хто пабудаваў па льготным крэдыце кватэру, здае яе і зарабляе на гэтым? Сам — ільготнік, жыву ў пабудаванай у крэдыт кватэры. Будаваў, бо не было дзе жыць. Рамонт раблю да сёння».
Мужчына абураецца няшчырасці былых калегаў. «І так робяць людзі, якія ўдзельнічаюць у стварэнні і рэалізацыі законаў».
