Свабода…
Гэта калі
Некалькі пар рук
І некалькі пар ног
Пераступаюць парог
І прыводзяць мінімум
Двух.
Панятых.
Нічым не занятых.
З тварам памятым.
Свабода
Гэта калі
Некалькі пар ботаў,
Берцаў такіх вялізных,
З амапаўскаю пяшчотай
Праходзяць па чыстай тваёй бялізьне.
Свабода
Гэта калі
Дадолу ляцяць майткі,
Станікі.
Па іх ходзяць чужыя ногі.
І ветлівыя карнікі
легчы просяць
Цябе
на падлогу.
Яны гаспадары тут.
Начальнікі.
Твой дом, твая крэпасьць —
Іх.
Забудзься на панятых,
Што з тварам памятым,
З ложку ўзьнятых,
Свабода
Гэта калі
Маеш права не мець свабоду.
Прычым неабмежавана.
І гэтае права
за нашым народам
Да сьмерці замацавана.
31.12.2015
