Цяпер ва ўкраінскую артаграфію вяртаецца большасьць нормаў, што дзейнічалі да моўнай рэформы 1933 году — тады, падобна як у Беларусі, камуністычная партыя адміністрацыйна ўвяла новыя правілы, накіраваныя на збліжэньне ўкраінскай мовы з расейскаю.
Новы ўкраінскі правапіс таксама набліжаны да моўнай традыцыі і народнага маўленьня: залежна ад жывога вымаўленьня і дзеля мілагучнасьці чаргуюцца формы прыназоўнікаў у / в, з / із, зі, зо, злучніка і / й; дапускаецца літара и- ў пачатку слова (гэтага не было ў «харкаўскім» правапісе 1928 году); магчымая характэрна цьвёрдая аснова ў родным склоне назоўнікаў накшталт Русь, незалежність — Руси, незалежности (дагэтуль дазвалялася толькі мяккая — Русі) ды іншае.
Вяртаецца даўнейшая перадача іншамоўных словаў адпаведна заходнеэўрапейскай традыцыі асваеньня. У прыватнасьці, літара Hh заходніх моваў перадаецца пераважна праз Гг: госпіс, гостель, Гіндустан; грэцкая Θ (тэта) можа перадавацца і праз Т: етер поруч з ефір, катедра, Атени (і Афіни), міт поруч зь міф і гэтак далей.
Апроч таго, афіцыйна зацьверджана магчымасьць выкарыстаньня фэмінітываў — авторка, прем’ерка, редакторка.
Новыя правілы ахопліваюць ня толькі ўласна правапіс, але і граматыку, і пунктуацыю, і адпаведныя эпосе электронных тэкстаў патрабаваньні да іх афармленьня.
Як будуць перадавацца беларускія імёны
Новы правапіс канчаткова зацьвердзіў, што беларускія і расейскія імёны будуць перадавацца ўкраінскімі адпаведнікамі.
У часе грамадзкага абмеркаваньня некаторыя адмыслоўцы прапаноўвалі адмовіцца ад «савецкай традыцыі» і трансьлітараваць беларускія імёны і прозьвішчы блізка да арыгіналу. Аднак у выключэньні трапілі імёны толькі некаторых беларускіх пісьменьнікаў і дзеячоў культуры — Алеся Адамовіча, Петруся Броўкі, Рыгора Барадуліна (Алесь, Пятрусь, Ригор). Імя Васіля Быкава будзе пісацца Василь Биков (вымаўляецца прыблізна як [Васыль Быкоў]).
