Сьветам кіруе ня тайная ложа, а яўная лажа. Піша ў сваім блогу Алесь Чайчыц.
Смерць прэзідэнта Польшчы, а таксама міністра абароны, прэзідэнта Нацыянальнага банку, начальніка Генеральнага штабу, дзяржаўнага сакратара — некалькіх дзясяткаў высокапастаўленых чыноўнікаў Польшчы пакідае цалкам містычнае ўражанне.
У 1940 годзе там загінулі афіцэры, цяпер — вярхоўка дзяржаўнай улады. Праклятае месца, праклятае для палякаў і для
Прычыны смерці могуць быць цалкам прыземленымі — туман, дрэнны стан самалёта, памылка пілотаў, але ўсё разам гэта складаецца ў вусцішную гатычную трагедыю, напоўненую ірацыянальнасцю і трагічным сімвалізмам, зважаючы на месца, час, абставіны трагедыі.
Як і любая падобная гібель палітыкаў, гэтае здарэнне здольнае выклікаць і выклікае багата канспіралагічных фантазій, хаця не было выгаднае нікому і здарылася ў той самы момант, калі толькі пачалася доўгачаканая адліга ў адносінах паміж Польшчай і Расіяй. Пацяпленне адносін цяпер будзе азмрочанае авіякатастрофай пад Смаленскам. А можа, і наадварот такім чынам змацаванае крывёю.
Светам кіруе ня тайная ложа, а яўная лажа. Памылка пілота, дрэннае надвор’е, верагодны ўльтыматыўны загад «пасажыра нумар адзін», узгадваючы, як яно было Грузіі ў жніўні 2008 г. …
Дрэвы, што тыя дрэвы, пасаджаныя на магілах забітых. Туман, што нібы падняўся з магіл, каб зацягнуць з сабою некалькі дзясяткаў душ. Наш лагічна і квадратна ўладкаваны свет сучаснай чалавечай цывілізацыі напоўнены і працяты гэтым неадчувальным трансцэндэнтным, якое ў вузлавыя моманты прарываецца вонкі.
Кажуць, што адзін член дэлегацыі Качыньскага паехаў у Смаленск цягніком, а адзін — увогуле спазніўся на самалёт. У мінулы панядзелак бацька майго знаёмага спазніўся на цягнік, які адпраўляўся ў кірунку станцыі Лубянка і ў якім потым узарвалася смяротніца.
З позірку на гэтае ірацыянальнае і сімвалічнае ў нашым жыцці і вырастае вера ў Бога. Бог, зрэшты, і ёсць вялікай Ірацыянальнай Сімвалічнасьцю. Усё ў руках Ягоных ці ў руках лёсу, які нам не дадзена прадбачыць.
