«Народная газета» заклікае да цэнзуры інтэрнэт-форумаў 26

У інтэрнэце пішуць, што рэжым Лукашэнкі — дыктатарскі і хутка ўпадзе, паскардзілася «чытачка» лукашэнкаўскай газеты.

Лукашэнкаўская «Народная газета» сёння піша пра нейкую чытачку Таццяну Захараву, якая нібыта зайшла ў рэдакцыю і адразу працягнула пашпарт, хоць ніхто яе аб гэтым не прасіў. Гэта для таго, каб зняць пытанні, ці ёсць я на самой справе, растлумачыла госця і паклала на стол артыкул. Маўляў, хачу выказацца пра тое, што сапраўды набалела, але слухаць ніхто не жадае. Выявілася, што Таццяна Дзмітрыеўна ў мінулым дзіцячая медсястра, працавала ў адной з мінскіх паліклінік. Цяпер хатняя гаспадыня, але сумаваць не даводзіцца: у вёсцы побач з Мінскам, дзе цяпер жыве, свой дом і вялікі ўчастак, таму клопату хапае. А калі ўсё ж выпадае вольная хвіліна, піша кнігу і мае зносіны з светам праз інтэрнэт. І менавіта апошняе захапленне, як выявілася, падштурхнула жанчыну да паходу ў рэдакцыю.

«Народная газета» прапануе артыкул гэтай Таццяны Захаравай з некаторымі скарачэннямі.

«Мне захацелася даведацца пра настроі беларусаў у сувязі з хуткімі адбыцца выбарамі. Так бы мовіць, іншых паслухаць, дый сваю думку выказаць. І вось што з гэтага выйшла.

Зайшла на папулярны беларускі партал tut.by, на якім заўсёды шмат наведнікаў, і правяла на форумах чатыры поўных дні.

Чытала ўсе артыкулы ў раздзеле «палітычныя і эканамічныя навіны», пад якімі кожны можа выказаць свой пункт гледжання па пытанні, закранутым у артыкуле. Я прыблізна прачытвала ўсе форумы, хоць часам абмеркаванні займалі па 20 і больш старонак.

Узрадавала, што палітычная актыўнасць грамадзян Беларусі дастаткова высокая. Але ўсё ж больш уразілі тон і форма абмену думкамі пры абмеркаванні.

Ужо на другі дзень свайго знаходжання на форуме я зразумела, што ў асноўным тут прысутнічаюць адны і тыя ж людзі. Прычым яны знаходзяцца там цэлымі днямі. Як толькі з’яўлялася свежая навіна або артыкул, іх каментары з’яўляліся адразу ж. Аднак чалавеку, які праглядае форумы толькі зрэдку, няўцям, што амаль усе каментары пакідаюць так званыя пастаяльцы.

Тон каментароў таксама амаль заўсёды адзін і той самы — вельмі негатыўнае стаўленне да Прэзідэнта краіны А.Лукашэнкі,

беларусаў наогул, дый да ўсяго таго, што адбываецца ў краіне. Метады таксама не новыя — выдзіраюцца асобныя фразы з артыкулаў, перакручваюцца факты, прыводзяцца невядома дзе ўзятыя лічбы і статыстычныя дадзеныя, што нібыта пацвярджаюць збядненне народа, чынавенскае самадурства, разрабаванне дзяржаўнага скарбу, крах эканомікі і таму падобнае. Пішуць, што ў краіне дыктатура аднаго чалавека, а народ жабруе, співаецца, бо ў яго няма ніякіх перспектыў. Ахвотна абмяркоўваецца і асабістае жыццё Прэзідэнта, прычым не саромеючыся ў выразах, дазваляючы адкрытае хамства.

На партале ёсць таксама магчымасць любому ахвотнаму стварыць форму для галасавання і рэкламаваць яе. І гэтым «пастаяльцы» таксама ахвотна карыстаюцца.

Самі ствараюць формы і самі ж галасуюць. Натуральна, што па выніках такіх «галасаванняў» А.Лукашэнка далёка не на першым месцы.

А далей, спасылаючыся ўжо на такія галасавання, «тутбайжыхары» сцвярджаюць, што рэйтынг Прэзідэнта сярод народа Беларусі вельмі нізкі.

Я пакінула свой каментар. Пералічыла ўсе тыя пазітыўныя змены, якія адбыліся ў нашай краіне за час прэзідэнцтва А.Лукашэнкі. І тут жа пасыпаліся каментары, у якіх мяне абражалі і смяяліся над маімі поглядамі. Прычым на мой адзіны пазітыўны каментар прыйшло больш за 20 водгукаў, і ўсе як адзін — абразлівыя і зневажальныя для маёй асобы.

Я пакідала каментары на розных форумах, і ўсюды вынік быў адзін і той самы. Мяне называлі супрацоўніцай КДБ, «дзяўчынкай з БРСМ», «зомбі», «бабай Валяй з суседняга пад’езда»,

і гэта далёка не ўсё. Астатнія эпітэты называць проста сорамна. Мне казалі, што я знаходжуся каля «кармушкі», таму і абараняю рэжым дыктатара, які хутка «падзе». Раілі ісці па заробак, бо я яго заслужыла. Задавалі правакацыйныя пытанні, каб высветліць, дзе я жыву і на што. Казалі, што я добра ўладкавала сваё жыццё, бо ўдала выйшла замуж і цяпер адпрацоўваю гэта ў ложку. Дапускалі скарочаныя мацюкальныя выразы. Пры гэтым я заўсёды адказвала вельмі карэктна і ні разу не адказала грубіянствам. Прасіла і фарумчукоў паводзіць сябе таксама культурна і паважліва. Але ў адказ атрымлівала яшчэ больш цынічныя і хамскія выказванні. Хто не верыць, можаце праглядзець гэтыя каментары. Мой логін djiva8. На партале зручная сістэма пошуку.

Станоўчыя каментары, пакінутыя іншымі людзьмі, напаткала такая ж доля. Людзей проста змушалі пакідаць форум. Пры гэтым не было ніякіх канкрэтных прапаноў па паляпшэнні жыцця ў краіне. Навязвалася толькі адна-адзіная думка: прыйдзе новы прэзідэнт і навядзе парадак. Хто прыйдзе і які гэта будзе парадак — не ўдакладнялася.

Няцяжка было зразумець, што

апазіцыя папросту знайшла бясплатную і папулярную інтэрнэт-пляцоўку, каб «ісці ў народ».

Пры гэтым па-ранейшаму заходзячыся на ўвесь свет крыкам, што ёй у Беларусі не даюць свабодна выказвацца. На жаль, гэта яна не дае свабодна выказвацца большасці грамадзян, выкарыстоўваючы «брудныя» метады і маніпулюючы свядомасцю. Апазіцыянеры, якія патрабуюць ад Прэзідэнта выконваць і паважаць іх права на свабоду слова, неўмяшальніцтва ў іх асабістае жыццё, самі пастаянна парушаюць правы іншых, уключаючы кіраўніка дзяржавы.

Хто даў ім права абражаць і зневажаць мяне, калі мой пункт гледжання не супадае з іх?

Якое яны маюць права ўмешвацца ў асабістае жыццё Прэзідэнта, які мае такое ж законнае права на неўмяшальніцтва ў яго асабістае жыццё,

як і любы грамадзянін краіны? Чаму абмяркоўваюцца метады кіраўніцтва і рашэнні Прэзідэнта без якой-небудзь канкрэтнай інфармацыі па гэтых пытаннях?

Прэзідэнт абраны намі для кіравання дзяржавай. Непавага яго — непавага да нашага выбару, непавага да народа. Мы павінны меркаваць аб рабоце кіраўніка дзяржавы па выніках ягонай працы. А яны вельмі добрыя. І ніхто мяне не пераканае ў адваротным.

Я нікога не агітую. Кожны сам павінен прымаць рашэнні, каму даверыць свой лёс на наступныя чатыры гады. Я ўсяго толькі хачу, каб людзі, якія маюць такі маральны ўзровень, не «замбавалі» нашу нявопытную моладзь, якая ў асноўным і наведвае гэтыя форумы. Бо людзі сярэдняга ўзросту іх не наведваюць — ім няма калі. Яны працуюць, гадуюць дзяцей, дапамагаюць бацькам.

А моладзь увесь свой вольны час бавіць там, прасякаючыся гэтай маной і «брудам». А потым ідзе на мітынгі апазіцыі

, не ўсведамляючы, што яны — «гарматнае мяса», а не змагары за свабоду.

Я разумею, што заснавальнікі беларускага партала tut.by імкнуцца стварыць для грамадзян перадавую інтэрнет-тэхналогію. І гэта вельмі добра. Нам не трэба адставаць ад іншых краін у гэтым пытанні. Партал становіцца ўсё лепшым, цікавейшым, больш інфарматыўным. Дзякуй ім за гэта. Але трэба ўлічваць і ўзровень апазіцыі ў нашай краіне. Свабода слова — гэта вельмі добрая рэч для развіцця грамадства.

Грамадзяне могуць і павінны свабодна выказваць свае погляды на канкрэтныя праблемы. Гэта дапамагае кіраўніцтву краіны заўважаць недахопы і пазбаўляцца іх, ведаць запыты і патрэбы грамадзян.

Але калі свабода слова выкарыстоўваецца для высвятлення адносін, абраз і адкрытай хлусні, то гэта ўжо спроба ўнесці ў грамадства хаос, што маскіруецца пад свабоду слова. Асабліва папулярнымі становяцца гэтыя метады цяпер, калі пачалася перадвыбарная кампанія.

Я не належу да людзей крыўдлівых і помслівых. Я паважаю і прымаю ўсіх людзей такімі, якія яны ёсць. Але мне непрыемна, што жменька маральных «раскладанцаў» фармуе думку аб Беларусі ў сусветным маштабе на свой капыл, бо Інтэрнэт даступны грамадзянам іншых краін. Напрыклад, расейцы, што завіталі на форум, былі ў шоку. Яны казалі, што беларусы проста «распанелі», калі не цэняць таго, што зроблена іх цяперашнім прэзідэнтам.

Я — этнічная расейка, у Беларусі жыву ўжо 17 гадоў. І за гэтыя гады вельмі палюбіла краіну і яе грамадзян. Гэта прыстойныя і мудрыя людзі, якія спакойна працуюць, не марнуючы свой час і сілы на пустыя размовы. Сёння і я лічу Беларусь сваёй Радзімай, таму хачу, каб яна квітнела і карысталася павагай у свеце.

Шматлікія «пастаяльцы» зарэгістраваныя ў 2005–2006 гадах. Можна праглядзець усе іх каментары з моманту рэгістрацыі. Я чытала каментары найбольш агрэсіўных. Адно і тое ж на працягу ўсіх гэтых гадоў. Гэта значыць, яны вядуць сваю «брудную» працу на самым галоўным партале краіны метадычна і мэтанакіравана.

Я звярнулася да кіраўніцтва партала з просьбай навесці парадак на форумах

і не прапускаць каментары не па тэме і абражальнага характару. І атрымала адказ наступнага зместу. Маўляў, гэта і ёсць сапраўдная свабода слова. Дзякуючы такой палітыцы форумы найбольш цікавыя народу і найбольш наведвальныя.

Я не згодная з такой свабодай слова. Гэтыя форумы — проста «інтэрнэт-памыйка», і яны не павінны забруджваць краіну і ствараць перакручанае меркаванне аб Беларусі ў людзей з іншых краін. Бо інтэрнэт даступны ўсюды. Я разумею, што калі ўлада закрые такія форумы, то яе будуць вінаваціць у парушэнні свабоды слова. І гэта стане яшчэ адной тэмай для раздзімання непавагі да Прэзідэнта.

Я таксама разумею, што адзін мой голас не з’яўляецца для кіраўніцтва партала падставай для закрыцця форуму. Таму прашу выказацца ўсіх, каму не абыякавае пытанне прэстыжу краіны. У тым ліку і на згаданым партале.