U dziciačym sadzie mnie pašancavała z vychavacielkaj. Kłaŭdzija Ivanaŭna była cudoŭnaj žančynaj. Kłaŭdzija rastłumačyła mnie — šaścihadovamu chłopčyku, što ŭ bojkach ja pavinien stanavicca na bok słaboha, źniavažanaha i pakryŭdžanaha. Mienavita dužy, tupy i nachabny prynižaje słaboha. Tamu chłopčyk pavinien mieć mužnaść, pavinien baranić słabiejšych, baranić dziaŭčatak. Prosta i jasna.
Tamu siońnia ja na baku ŭkrainskaj dziaŭčynki, na jakuju napaŭ postsaviecki bandyt.
Tamu ja na baku biełaruskaj movy, jakuju vyniščaje tupy rusifikatar.
0
0
0
0
0
0
