Eks-vakalist «Lapisaŭ» Pavał Bułatnikaŭ raspavioŭ vesti-ukr.com, kali jaho novy kalektyŭ pakaža svaju tvorčaść.
— Pavał, hurt «Lapis Trubiacki» zahadaŭ doŭha žyć, i źjavilisia dva inšych — «Bruta», u jakoj vierchavodzić Siarhiej Michałok, i vaša — «Trubiacki. Minsk». A jak ža padzialiŭsia repiertuar pamiž vami i Michałkom?
— Siarhiej pakinuŭ nam praktyčna ŭvieś repiertuar hrupy.
— Atrymlivajecca, Siarhiej pakinuŭ sabie vobraz palitbuntara, a vam dastaŭsia imidž błazna?
— Ja nie skazaŭ by, što my ažno takija ŭžo kłoŭny, ale nam chočacca pamienš sacyjalna-palityčnaj afarboŭki i bolš zajmacca rok-n-rołam u čystym vyhladzie. Chočam, kab heta byŭ čad i pazityŭ.
— A chit «Kali jabłyni ćvituć», jakija Michałok naadrez admaŭlaŭsia śpiavać, vy budziecie vykonvać?
— Balučaje pytańnie. Pakul nie płanavali, ale ŭsio mahčyma. Sapraŭdy buduć pieśni, jakija byli da «Kapitału» i paśla, i całkam novyja. Užo praz tydzień u siecivie źjavicca naš novy sinhł, jaki my niadaŭna zapisali. Heta pradukt kalektyŭnaj tvorčaści, ale ja i sam sioje-toje nakremzaŭ. A viasnoj raźličvajem vypuścić novy albom, my ŭžo znajšli dobraha narviežskaha saŭndpradziusera i studyju ŭ Vilni, dzie chočam zapisvacca.
— Jakaja ŭ vas była reakcyja, kali Siarhiej abviaściŭ, što raspuskaje «Lapisaŭ»?
— Jon jašče hod tamu chacieŭ zakryć hrupu. Kali Siarhiej abviaściŭ pra heta, to my vyrašyli iści kožny svajoj darohaj. Užo było zrazumieła, što rana ci pozna hrupa siabie zžyvie, i heta mocna adčuvałasia.
— Vy bačyli siabie ŭ novym kalektyvie Michałka «Bruta»? I ci mahčymyja sumiesnyja vystupy?
— Nie. Ja navat nie chacieŭ u im udzielničać. My rasstalisia ź Siarhiejem narmalna, ale toje, što robim my i jon, kardynalna adroźnivajecca. Ale nikoli nie kažy nikoli!
— Paśla taho, jak va Ukrainie vystupili Makarevič i «Načnyja snajpiery», ich kancerty pačali zabaraniać u Rasii. Nie baiciesia, što z vami zdarycca padobnaje?
— My daŭno i piaščotna źviazanyja z Ukrainaj, tamu vybar jechać ci nie jechać pierad nami navat nie staić. My ŭ lubym vypadku budziem jeździć siudy, tamu što ŭ nas tut druhi dom. My zaŭsiody ŭ Kijevie pravodzili vielmi šmat času. Tut žyvie šmat našych siabroŭ, my zapisali tut niekalki albomaŭ, źniali niekalki klipaŭ. A z nahody kancertaŭ u Rasii… Da kanca hoda ŭ nas hastrolny hrafik užo raśpisany, i paśla Kijeva buduć kancerty ŭ Rasii — u Sibiry, na Urale.
— U naźvie hrupy «Trubiacki» źjaviłasia prypiska «Minsk». Kab viarnuć sabie biełaruski rynak paśla zabarony tam «Lapisa»?
— My padali zajaŭku na praviadzieńnie kancertaŭ u Biełarusi. U nas ža isnuje takaja schiema, jak i ŭ Savieckim Sajuzie: pakul nie atrymaješ «hastrolku»-dazvoł, vystupać nie zmožaš. I ciapier čakajem adkazu ad aficyjnych uładaŭ. Vielmi spadziajemsia, što biełaruski rynak dla nas adkryjecca.
