Isłamskaj pahrozy dla Biełarusi nie isnuje, zajaviŭ žurnalistam upaŭnavažany pa spravach relihij i nacyjanalnaściaŭ Leanid Hulaka 30 kastryčnika ŭ Minsku. Siońnia jon biare ŭdzieł u bujnoj mižnarodnaj kanfierencyi pa antyterory, jakaja prachodzić u stalicy.
«Isłamskaj pahrozy dla Biełarusi niama, — skazaŭ čynoŭnik. — U nas dva isłamskija abjadnańni. U adnym čatyry abščyny, u druhim — dvaccać čatyry… Niebiaśpieki niama, tamu što na čale abjadnańniaŭ i abščyn stajać ludzi narmalnych pohladaŭ».
Niama, pavodle słoŭ Leanida Hulaki, u Biełarusi «takoha siektanctva, jakoje b stvarała zaniepakojenaść na dziaržaŭnym uzroŭni».» Takoj temy, što ŭ dziaržavie paŭstała tema siektanctva i jaje treba terminova razrulvać, niama. Ale i admaŭlać, što jano isnuje ŭ niejkich nievialikich dozach, ja taksama nie mahu», — adznačyŭ čynoŭnik.
Svoj udzieł u kanfierencyi pa antyterory ŭpaŭnavažany pa spravach relihij i nacyjanalnaściaŭ rastłumačyŭ śpiecyfikaj pracy ŭznačalenaj im słužby.
«Nie ŭsie śviatary, jakija pryjazdžajuć u Biełaruś, nastrojeny stanoŭča ŭ adras krainy, — kanstatavaŭ jon. — A zaprašać ich taksama treba, tamu što, naprykład, u katolikaŭ siarod 430 ksiandzoŭ, jakija słužać u Biełarusi, 138 — z Polščy. Svaich prosta nie chapaje. A chramy zakryć — heta taksama budzie niapravilna».
Druhi kirunak, pavodle słoŭ čynoŭnika, heta praca z relihijnaj litaraturaj, jakaja pastupaje ŭ respubliku.» Jana analizujecca ŭ strukturach upaŭnavažanaha pa spravach relihij i nacyjanalnaściaŭ i dajecca kančatkovaje dabro — ci naadvarot — na jaje ŭvoz u krainu. A heta litaratura taksama nie zaŭsiody nosić kanstruktyŭny charaktar u adnosinach da dziaržavy, u jakuju zavozicca», — zajaviŭ Leanid Hulaka.
