Dva dni tamu minskija ekołahi vypuścili ŭ Śvisłač 10 tysiačaŭ rybin: biełaha amura, taŭstałobikaŭ, karasiej i ščupakoŭ. Rybu vypuścili ŭ čatyroch miescach: la CEC-2, u vadaschovišča Drazdy, Čyžoŭskaje vadaschovišča i ŭ Kamsamolskaje voziera.
Ekołahi kažuć, što raślinnajednyja ryby buduć ačyščać rečyšča Śvisłačy ad vadzianoj raślinnaści i tym samym ekanomić biudžetnyja hrošy, jakija iduć na tyja samyja mety.
Adnak čytačy «NN» zaniepakoilisia, ci nie pryniasie zarybleńnie raki hetymi vidami bolš škody, čym karyści. Tak, karystalnik pad nikam Saša pryhadaŭ niezajzdrosny los voziera Švakšty ŭ Pastaŭskim rajonie Viciebskaj obłaści.
Voziera Švakšty daśledavali bijołahi Alaksandr Astapienia i Taćciana Žukava. U dakładzie NAN Biełarusi jany pisali, što nazirańnie za vozieram epizadyčna viadziecca z 1948 hoda. Švakšty zaŭsiody adroźnivałasia čystaj vadoj — prazrystaść vady dasiahała troch mietraŭ. Adnak u vyniku zarybleńnia voziera biełym amuram i taŭstałobikam vada ŭ voziery stała mutnaj.
Sprava ŭ tym, što ryby źjeli prydonnuju raślinnaść voziera i parušyli bałans bijasistemy voziera. U vyniku ŭ voziery aktyŭna raźvivajecca fitapłankton, a prazrystaść vady voziera źniziłasia da 0,5 mietra.
Namieśnik dyrektara pa navukovaj pracy RUP «Instytut rybnaj haspadarki», kandydat bijałahičnych navuk Uładzimir Kastavusaŭ patłumačyŭ, što naŭrad ci novyja kasiaki ryby naŭrad ci paškodziać Śvisłačy, a chutčej naadvarot pryniasuć karyść. Choć u pačatku hutarki navukoviec niezadavolena adznačyŭ, što ŭ hetym vypadku ź Instytutam nichto nie raiŭsia, a pra akcyju pa zarybleńni Kastavusaŭ sam daviedaŭsia sa ŚMI.
«Dla Śvisłačy i dla cełaha kaskadu vadaschoviščaŭ na joj heta ryba nie pryniasie nijakaj škody. Biełaha amura ŭžo vypuskali ŭ vadaschovišča Drazdy i Krynica raniej. Jany praviali dobruju mielijaracyju, pavysili prapusknuju zdolnaść vadajoma, panizili stupień zarastańnia vodaraściami.
Ja nie baču ničoha strašnaha, što padsadžana niejkaja kolkaść rybaŭ, bo Śvisłackaja ekasistema — račnaja, ciakučaja. Jana ŭ mnohim vyznačajecca nie stolki ŭłasnaj vodnaściu, kolki abjomam propusku vady ź Vilejskaha vadaschovišča. Na siońniašni dzień heta całkam štučna farmavanaje asiarodździe. Tamu niejkija manipulacyi z raśsialeńniem ryby naŭrad ci zmohuć skazacca na jaho stanie, bo jość inšyja mocnadziejnyja faktary.
Kali idzie spusk vady z vadaschovišča, rečyšča pramyvajecca. Kali ŭzrovień vady nizki, rečyšča zahlejvajecca, bo praz šmatlikija płaciny chutkaść płyni raki źnižajecca, heta spryjaje nazapašvańniu hleju, za jakim ciahnucca ŭsie niehatyŭnyja nastupstvy až da raźvićcia makrafitaŭ», — skazaŭ Kastavusaŭ.
Kastavusaŭ taksama patłumačyŭ, što zachavańnie vysokaj prapusknoj zdolnaści Śvisłačy jość važnaj zadačaj:
«Minskvadakanał užo pravodziŭ zarybleńnie vadaschoviščaŭ Krynica i Drazdy paśla taho, jak vostra paŭstała pytańnie ab zarastańni i źnižeńni prapusknoj zdolnaści. A kali staić pytańnie ŭ haspadarčym vykarystańni Śvisłačy chacia b z tym, kab razbaŭlać ścioki ź minskich ačystnych zbudavańniaŭ, a ź ich vylivajecca vady bolš, čym kaliści ŭ Śvisłačy było ŭ jaje naturalnym stanie, to treba razumieć, što važniej. A jakaść vady farmirujecca nie pracesami samaačyščeńnia, a abjomami spusku ź Vilejki i abjomami haradskich ściokaŭ. Śvisłač badaj što samaja brudnaja raka ŭ Biełarusi, kali nie ličyć jakich-niebudź maleńkich račułak. Tamu minimizacyja hetych niehatyŭnych momantaŭ roznymi mietadami musić tolki vitacca».
