Vyjšaŭ pieršy ŭ Biełarusi hlancavy histaryčny časopis — 100 staronak zachaplalnaha padarožža ŭ supravadžeńni viadučych historykaŭ sučasnaści.
Centralnaja tema pieršaha numara — Vialikaje Kniastva Litoŭskaje.
Jość bijahrafii: lehiendarnaha partyzana Minaja Šmyrova; «Psichałohija supierahienta» — pra Bahdana Stašynskaha, jaki zabiŭ Banderu, a paśla raskajaŭsia.
Taksama ŭ numary: histaryčnyja aniekdoty, recepty ad Michli Sinajeŭny, komiks dla dziaciej.
Takoha vydańnia pa-biełarusku jašče nie byvała. Voś źmiest numara:
Chto aŭtary?
Siarod aŭtaraŭ — 4 daktary i 8 kandydataŭ navuk. Heta historyki i žurnalisty roznych pakaleńniaŭ.
Čamu ciapier?
My chacieli vydać jaho adrazu paśla spynieńnia publikacyi papiarovaj «Našaj Nivy», i ŭsio było dla taho hatova. Ale pracedura vydačy paśviedčańnia ab rehistracyi zaciahnułasia na niekalki miesiacaŭ.
Dzie kupić?
Va ŭsich haradach jon pradajecca ŭ šapikach i paviljonach «Biełsajuzdruka».
U Minsku, Minskaj vobłaści i Hrodnie jon pradajecca taksama na poštach.
Pytajciesia časopis taksama ŭ kniharniach. U Minsku heta «Akademkniha» (na stancyi mietro Akademija navuk) i «Halijafy» (Niamiha, 3). U Breście — «Pravilnaja kniha» (na Kujbyšava 13, kala rynku) i «Kniaź Vitaŭt». U Hrodnie — «Cudoŭnia» (Kirava, 3).
«Naša historyja» taksama źjavicca ŭ niekatorych inšych vialikich kramach Minska, abłasnych centraŭ i Połacka.
Poštaj ci z dastaŭkaj na dom vy možacie jaho zamović praz Halijafy.by, Knihi.by.
Čamu ŭ staličnych kniharniach byŭ i źnik?
Tamu što popyt akazaŭsia niečakana vialiki, i pieršy nakład raspaŭsiudniki imhnienna razabrali. My zamovili dadatkovy nakład.
Čamu nie adrazu paviedamili pra vychad?
Pryčyna techničnaja: nie ŭsie raspaŭsiudnickija struktury aformili dakumienty na prodaž u adzin čas, dla aficyjnaha paviedamleńnia my čakali dnia, kali jon źjavicca ŭ prodažy va ŭsich haradach.
Ci možna padpisacca?
Tak, ale ŭžo tolki na 2019 hod. Padpisny indeks 00469. Numary hetaha hoda šukajcie ŭ šapikach, na raskładkach, u kniharniach i kniharoŭ.
Jakija pryncypy novaha časopisa
My robim navukova-papularny časopis. Heta značycca, što jon aryjentavany na prostaha čytača, a nie navukoŭcaŭ. Naš padychod — historyja prostymi słovami.
My zadumali jaho jak časopis, jaki budzie jadnać, a nie dzialić. Akramia taho, nam važnyja sistemnaść, abjektyŭnaść i histaryzm. My budziem pisać bieź mifałohii i mistyfikacyj, bo tolki praŭda cikavaja.
Ci budzie ŭ prodažy PDF-viersija?
Nie, nie budzie. Ale praź niekatory čas na NN.BY źjavicca subpartał «Naša historyja», i teksty tam buduć dastupnyja ŭ płatnym dostupie, pad paywall.
Jakija pieršyja vodhuki ludziej?
Hleb Łabadzienka, stvaralnik «Movananova»:
Aleś Kudrycki, žurnalist:
Andrej Januškievič, historyk i vydaviec:
U instahramie:
U tvitary:
Što treba ad hramadstva, kab dapamahčy vychadu?
Kuplajcie, padpisvajciesia, raskažycie siabram i kaleham.
Kali vy ŭłaśnik biznesu, raźmiaščajcie ŭ časopisie rekłamu ([email protected]).
Kali vy piedahoh ci siabar baćkoŭskaha kamiteta, to hety časopis — idealny pryz i padarunak školnikam.
Kali vy nastaŭnik historyi, vykarystoŭvajcie jaho na zaniatkach.
Kali vy dyrektar, kładzicie časopis u zale čakańnia dla klijentaŭ.
Kali vy inicyjatyŭny čałaviek, adkryvajcie ŭ siabie ŭ horadzie prodaž kulturnaj pradukcyi, stvarajcie kłuby.
A taksama pišycie ŭ naš časopis. Navat kali vy nie historyk, pišycie pra historyju svajoj małoj radzimy. Naš mejł [email protected].
Što pišacca ŭ redakcyjnym zvarocie
«Biełaruskaja historyja — vielmi bahataja i nasyčanaja, ale praciahły čas jana nie mieła mahčymaści vyjści ź ciani historyi susiednich narodaŭ. Palityčnaja padparadkavanaść biełaruskaj nacyi ciahnuła za saboj i padparadkavanaść kulturnuju. Heta supravadžałasia, siarod inšaha, naviazvańniem biełarusam kałanijalnaha pohladu na ŭłasnuju historyju — jak na niešta druhasnaje, padparadkavanaje, pravincyjnaje, a tamu małacikavaje. Doŭhi čas isnavała navat niepasrednaja ci ŭskosnaja zabarona na vyvučeńnie peŭnych temaŭ, razhlad jakich moh pastavić pad sumnieŭ tyja ci inšyja ideałahičnyja tezisy. Na takim idejnym padmurku ŭzhadavalisia mnohija pakaleńni biełarusaŭ.
Nacyjanalnaje adradžeńnie prabiła mur i nadało novy impuls biełaruskim histaryčnym daśledavańniam. Choć umovy nie zaŭsiody byli spryjalnymi, za apošnija dziesiacihodździ biełaruskim historykam-navukoŭcam usio ž taki ŭdałosia šmat zrabić dla taho, kab sfarmiravać pohlad na nacyjanalnuju historyju z ułasnaj pierśpiektyvy, nie praz čužyja akulary. Niahledziačy na mnohija abjektyŭnyja dy subjektyŭnyja pieraškody i supiarečnaści, heta ŭdałosia zrabić supolnymi namahańniami jak dziaržaŭnych akademičnych struktur, tak i niezaležnych daśledčykaŭ. Dziela taho siońniašni ŭzrovień raźvićcia ajčynnaj histaryčnaj navuki nie idzie ni ŭ jakoje paraŭnańnie z tym, što było 30 hadoŭ tamu. Biełaruskim historykam za hety čas udałosia źviazać u adno arhaničnaje cełaje i tryvała ŭpisać u nacyjanalny kantekst samyja roznyja epochi, u jakich bolš za tysiaču hadoŭ žyli i tvaryli historyju našy dalokija i blizkija prodki: pieryjady staražytnych kniastvaŭ, Vialikaha Kniastva Litoŭskaha, Rečy Paspalitaj, znachodžańnie biełaruskich ziemlaŭ u składzie Rasijskaj impieryi, saviecki i niezaležny pieryjady.
Niahledziačy na biezumoŭnyja pośpiechi, dahetul u nas nie vyrašana bazavaja prablema — dasiahnieńni biełaruskaj navukovaj histaryjahrafii niedastatkova ŭpłyvajuć na masavuju histaryčnuju śviadomaść biełaruskaha hramadstva. Hałoŭnaja pryčyna takoha stanu — na pavierchni. Da siońnia ŭ Biełarusi słaba raźvita sistema papularyzacyi nacyjanalnaj historyi. Bolšaść biełarusaŭ pa-raniejšamu lepš aryjentujecca ŭ historyi susiedziaŭ, čym u svajoj ułasnaj. Isnuje vidavočny razryŭ pamiž tym, što siońnia viedajuć pra histaryčny šlach svajho naroda navukoŭcy, i tym, što pra jaho viedaje hramadstva. Zbolšaha čužymi vačami bolšaść našych suajčyńnikaŭ siońnia hladzić i na historyju dy sučasnaść inšych narodaŭ śvietu.
Z hetaha i vynikaje naša misija — pieraadoleć razryŭ pamiž navukaj i masavymi viedami.
Siarod našych aŭtaraŭ — najlepšyja historyki-navukoŭcy, a pišuć jany pra roznyja epochi, hierojaŭ i lichadziejaŭ. Hałoŭnaja ž dla nas uznaharoda — kali dziakujučy našamu časopisu našy ludzi stanuć bolš hanarycca svajoj krainaj, svaimi prodkami, saboj i bolš upeŭniena hladzieć u budučyniu, abapirajučysia na dośvied minułaha».
Što samaje hałoŭnaje ŭ časopisie?
Jon vielmi pryhožy. Takoha vydańnia pa-biełarusku jašče nie byvała. Ščyry dziakuj usim tym ludziam, jakija prykłali ruku da jaho źjaŭleńnia.
