Siabry, ja ŭ zadumieńni. Moža, navat, u zasmučeńni.
Što zdaryłasia? Nibyta, zimovyja śviaty, usio pazytyŭna (niahledziačy na toje, što nadoječy prajšli vybary, a my ž z vami viedajem, što zvyčajna musić być paśla vybaraŭ. Ale hetym razam było dosyć mirna), narod toŭpicca ŭ šmatlikich super- i hipermarkietach, na darohach zatory praź pieranasyčanaść aŭtatranspartam, jaki niasie ludziej u tyja samyja markiety ci to ź ich dadomu. Śviatočny ruchniak.
I raptam mnie pastupaje prapanova: kali łaska, napišy svaju dziasiatku muzyčnych padziejaŭ 2015-ha hodu. Možna nia tolki biełaruskich. Suśvietnych. Kali łaska.
Ja adrazu naściarožyŭsia. Bo ničoha asablivaha nie pryhadaŭ. A kali adrazu nie pryjšło, dyk paźniej budzie nia vielmi śviežaje, pračytanaje ŭ internecie, nie zusim svajo i, naohuł, aby-što.
Možna było b, biezumoŭna, kazać pra svaje dasiahnieńni (a jany byli), ale heta nie zusim karektna, maŭlaŭ, na muzyčnyja padziei hod byŭ biedny, ale ŭ mianie asabista ŭsio super i ekstrakłas. Ale heta nia moj padychod. Ja tak nie lublu i nia ŭmieju. Tamu pra maje pieramohi ŭ amal što minułym hodzie my havaryć nia budziem.
Pra biełaruskuju muzyku? Ja maju na ŭvazie niezaležnuju, umoŭna kažučy, papularnuju, nie symfaničnuju, bo nia vielmi ŭ joj, ciapierašniaj, abaznany. Nu, viedaju toje, što i ŭsie: TonqiXod, Port Mone, Akute, Relikt, Daj Darohu!, Brutto, Vajciuškievič, JMors, PomidorOff, inšyja hurty j solnyja vykanaŭcy, jakija šmat hadoŭ isnujuć u režymie biełaruskaha muzyčnaha podźvihu… Ale tut takaja reč. Častka hurtoŭ i solnych vykanaŭcaŭ u našaj krainie zabaronienaja. Jašče kamuści zabaraniajuć krucić klipy na telekanałach i ŭ metro (chacia litaściva dazvalajuć ihrać kancerty). Isnujuć i inšyja abmiežavańni. Jak u hetkaj sytuacyi vyznačać chto lepšy? Chto bolej zrabiŭ? Kali jon rabiŭ heta praź pieraškody ŭłady? Kali jon byŭ zmušany rabić heta na inšaj terytoryi? Zrešty, jość ludzi, jakija zajmajucca rejtynhami, jość eksperty j ichnija premii. Niachaj tak i budzie. To bok, pa ajčynnaj muzycy ja ź siabie adkaznaść źniaŭ.
Sufjan Stevens, Jamie xx, Kendrick Lamar — favaryty muzyčnaha hodu pavodle zachodnich ekspertaŭ. I, biezumoŭna, Adel. Nieparaŭnalnaja Adel ź miljonami prodažaŭ i prahladaŭ! Pasłuchajcie ichnyja albomy. Ci chacia b paru piesień z albomaŭ. Jak vam? Nu, Sufjan, prynamsi, meladyst (kali sam piša melodyi). I vinšuju sa svajoj vysokaj trybuny Björk i Blur z vysokaj acenkaj zamiežnych krytykaŭ!
Byli festyvali, kancerty… I tut, i tam, za miažoj. I zdarałasia hetak, što tut byli zamiežnyja festyvali i kancerty, a tam, za miažoj — našyja. Ale heta ŭžo zvykłaja praktyka. I hetak ža ž štohod — festyvali, kancerty…
Voś taki i atrymaŭsia ahlad. Taki namalavaŭsia rejtynh. Jak ja kazaŭ napačatku. Nia vielmi śvieža, nie zusim svajo i naohuł…
Viedajecie, mnie padajecca, što jašče ŭ 90-ch, napačatku 2000-ch muzyka hrała hetkuju pasijanarnuju rolu. Frantmeny byli prarokami ci to palavymi kamandzirami, inšyja muzyki byli ichnymi viernymi paplečnikami, hatovymi ŭ luby momant prykryć muzyčny atrad hitarnaju ci bubnovaju čarhoju… Hety čas minuŭ. Ciapier inšy. Taksama jaskravy i cikavy. Mnie treba navučycca ŭ im žyć.
A pakul ja vučusia. Ja ŭ zadumieńni. I ŭ zasmučeńni. Bo — sumnaja viestka — pajšoŭ pa brunatnym mory, jakoje zaviecca Jack Daniels, karabiel, jakim kiruje kapitan Lemmy Kilmister. Pajšoŭ nazaŭsiody. Siem futaŭ pad kilem, Liemmy!
