«Biełavija» maje namier rasšyfravać zapisy bartavoha samapisca z «Boinha», jakomu ŭ piatnicu daviałosia viarnucca ŭ aeraport «Žulany» (Kijeŭ) nieŭzabavie paśla vyletu. Pra heta TUT.BY raspavioŭ namieśnik hienieralnaha dyrektara kampanii Ihar Čarhiniec.
Fota Dźmitryja Bruško, Tut.by
— Zapis pieramovaŭ z dyśpietčarami viadziecca i na borcie, i ŭ dyśpietčaraŭ. Toj, što na samalocie, zachoŭvajecca dosyć niepraciahły čas. Zapis u dyśpietčaraŭ zachoŭvajecca dosyć doŭha. Viadoma, my budziem rasšyfroŭvać svoj zapis i zapytvać zapis u ukrainskaha boku, — kaža Ihar Čarhiniec.
— Ci treba avijakampanii brać u niekaha dazvoł, kab rasšyfravać zapis?
— Heta naša ŭłasnaść, my sami zdymajem samapisiec i addajom jaho na rasšyfroŭku. Zamiest błoka z zapisam, jaki zdymajem, na samalot stavicca zapasny. Ale prosta zaraz pradastavić zapis razmovy nierealna — treba admysłovaje abstalavańnie.
Surazmoŭca adznačaje, što pieramovy z ukrainskim avijadyśpietčaram vioŭ kamandzir pavietranaha sudna, pahroza padniać źniščalniki ŭ pavietra ŭ vypadku nievykanańnia kamandy viarnucca ŭ aeraport vyletu biełaruskim piłotam była ahučana.
— Ja ŭpeŭnieny ŭ tym, što ŭsio było dakładna tak, jak napisali ŭ rapartach kamandzir i druhi piłot, — adznačaje pradstaŭnik «Biełavija». — Darečy, siońnia ranicaj była zajava «Ukraerarucha» — jany nie kazali, što naša paviedamleńnie, skažam, nie adpaviadaje rečaisnaści, naadvarot, jany paćvierdzili, što padzieja była. Zaraz SBU ŭ čymści sumniavajecca … (SBU admaŭlaje, što była pahroza źniščalnikam). Ale z našym piłotam vioŭ pieramovy mienavita dyśpietčar, a nie SBU.
— U sacsietkach śćviardžajuć, što da biełaruskaj miažy zastavałasia tolki 3,5 chviliny. Maŭlaŭ, «možna było i dalacieć». Što vy dumajecie pra heta?
— Nu heta naohuł užo pa-za miežami. Hetaja hramadzianskaje pavietranaje sudna. Nie vajskovaje i jano nie vykonvała nijakaha vajskovaha zadańnia. Ekipaž pavinien padparadkoŭvacca ŭkazańniam dyśpietčara. Nie było padstaŭ padviarhać ryzycy pasažyraŭ samalota i ekipaž i razvažać: praskočyć nie praskočyć, byli tam źniščalniki ci ŭvohule ŭ ich niama źniščalnikaŭ. 140 čałaviek siadzić zzadu — pra što moža iści havorka? Heta možna siadzieć kala kampjutara i madelavać, kolki chvilin treba, kab dalacieć da miažy … Dapuścim, navat kali b naš samalot syšoŭ praź miažu - nu, tut stajała b pytańnie, što my parušyli patrabavańnie dyśpietčara, i kazać možna było b navat pra zabaronu palotaŭ «Biełavija» va Ukrainu … Ale my ničoha nie parušyli, my śledavali ŭkazańniam dyśpietčara.
Ihar Čarhiniec dadaje, što pahroza źniščalnikami hramadzianskamu samalotu ŭ dadzienych abstavinach «nie zusim zakonnaja reč».
— Jość Čykahskaja kanviencyja, i tam prapisany ŭmovy pierachopu. Na našym samalocie padstaŭ dla pierachopu nie było.
- Kali samalot viartali, ci viedała avijakampanija, što sprava ŭ pasažyry?
— Nie, u tym i sprava. Kali my viarnulisia nazad u «Žulany», nam spačatku skazali čakać paŭhadziny, a potym da samalota padjechała niejkaja dobraja inšamarka ź ludźmi biez apaznavalnych znakaŭ. Jany padnialisia i skazali, što im patrebny spadar Marcirasian.
Pa słovach Ihara Čarhinca, pasažyram rejsa raptoŭnaje viartańnie ŭ Kijeŭ pryjšłosia rastłumačyć techničnymi pryčynami. Na borcie «Boinha 737-800» (bartavy numar EW-456PA), jaki vykonvaŭ rejs V2-840 pa maršrucie «Žulany» (Kijeŭ) — Minsk, znachodzilisia 136 pasažyraŭ i 6 členaŭ ekipaža.
