Były premjer-ministr Biełarusi Siarhiej Sidorski moža viarnucca ŭ vysokija ŭładnyja kabiniety. Pra heta TUT.BY raspaviali niekalki infarmavanych krynic.
Fota Antona Matolki
62-hadovy ŭradženiec Homiela maje bahaty dośvied kiraŭnictva Homielskim zavodam radyjotechnałahičnaha asnaščeńnia i miascovym abłvykankamam. U 2001 hodzie pierajechaŭ u Minsk na pracu va ŭrad. Zajmaŭ pasady namieśnika (2001-2002) i pieršaha namieśnika (2002-2003) premjer-ministra. Zatym da 27 śniežnia 2010 hoda ŭznačalvaŭ Saviet ministraŭ. Apošnija hady źjaŭlajecca ministram pa pramysłovaści i ahrapramysłovym kompleksie Jeŭrazijskaj ekanamičnaj kamisii (JEEK). Davoli časta naviedvaje roznyja bujnyja mierapryjemstvy ŭ Biełarusi.
«Kažuć, pajšło piśmo [u JEEK] pa adklikańni Sidorskaha. Zaraz [va ŭradzie] patrebien mocny haspadarnik, zdolny vyrazna farmulavać pazicyju», — skazaŭ adzin z surazmoŭcaŭ.
Pavodle jaho infarmacyi, Sidorskamu pradrakajuć pasadu kiraŭnika Administracyi prezidenta.
«Tak, jość takija razmovy», — paćvierdziŭ infarmacyju ab mahčymym viartańni Sidorskaha ŭ Minsk znajomy byłoha premjera, ale admoviŭsia ad inšych kamientaroŭ.
«Davajcie nie pryśpiešvać padziei. Bo čutki pra heta pieryjadyčna ŭźnikali raniej, to Siarhiej Siarhiejevič zastavaŭsia tam, dzie jość ciapier», — dadaŭ jon.
Surazmoŭcy adznačajuć, što druhi termin Siarhieja Sidorskaha ŭ rula ŭrada vypaŭ na pieryjad libieralizacyi i dyjałohu Biełarusi ź Jeŭropaj. Razam z tym u jaho naładžany dobryja kantakty ź pieršymi asobami Rasii. «Ciapier [aficyjnamu Minsku] jak nikoli patrebny čałaviek z takim dośviedam», - miarkujuć krynicy.
Varta skazać, što ab mahčymym adklikańni biełaruskich śpiecyjalistaŭ ź JEEK Alaksandr Łukašenka namiakaŭ 20 vieraśnia na sustrečy ź dziaržsakratarom Sajuznaj dziaržavy Ryhoram Rapotam.
«My zaraz vielmi ŭvažliva analizujem naš udzieł, pierš za ŭsio, u Jeŭrazijskim ekanamičnym sajuzie. Kali tak budzie praciahvacca — navošta nam tam trymać kuču čynoŭnikaŭ? Tam, pa-mojmu, užo kala tysiačy ŭ tak zvanym ŭradzie ŭ JEAES. I jaki vynik? Navošta płacić hrošy na ŭtrymańnie ŭ Maskvie vysakakłasnych śpiecyjalistaŭ? My lepšych tudy addali. My im znojdziem pracu tut, a toje, što tam buduć prymacca rašeńni, my ź imi pahodzimsia, tamu što ich praktyčna niama. My parušajem ŭsio, pra što damovilisia», - kazaŭ Łukašenka, kamientujučy naftahazavuju sprečku Minska i Maskvy.
