Aŭtary adznačajuć, što «Ajčyna» najpierš adrasavanaja dzieciam i padletkam. Ale heta nie značyć, što jana budzie nie cikavaja darosłym, hetaja kniha — dla kožnaj biełaruskaj siamji.
«Kali my pracavali nad joj, to ŭjaŭlali svaju aŭdytoryju, i heta nakłała adbitak na sam tekst, na jaho stylistyku. Kožny apovied skančvajecca histaryčnaj viktarynaj, — raspaviadaje Uładzimir Arłoŭ. — Što da mastackaha afarmleńnia, to staŭka była zroblenaja na malavanyja ilustracyi, u adroźnieńnie ad «Krainy Biełaruś», dzie ilustracyjny materyjał aŭtentyčny: minijaciury lepapisavych chronik, hraviury, fotazdymki…».
«Ajčyna» nasamreč malaŭničaja: na 223 staronkach raźmieščanyja 200 malunkaŭ, siarod jakich 65 partretaŭ histaryčnych asob i kala 40 histaryčnych panaram, što možna razhladać hadzinami.
«Usie ilustracyi stvoranyja Paŭłam Tatarnikavym. Heta vydatnaja praca našaha najlepšaha sučasnaha mastaka, jaki pracuje z histaryčnaj temaj, — adznačaje spadar Uładzimir. — Mnie, aŭtaru knihi, jaki ŭžo šmat razoŭ mieŭ spravu z hetymi ilustracyjami, i siońnia nadzvyčaj cikava ich vyvučać. Časam biaru łupu i razhladvaju detali na panaramach našych staražytnych haradoŭ. Mianie, jak chłopčyka, jaki kaliści lubiŭ hulać u «žaŭnierykaŭ», chvaluje malunak hrunvaldskaha pola. Bliskučaja, na maju dumku, panarama Klecka, pad jakim kniaź Michaił Hlinski zdabyŭ pieramohu nad tatarami ŭ 1506 hodzie».
Pra kožnuju ilustracyju možna skazać, što heta vydatny mastacki tvor. Spadar Uładzimir hartaje staronki i pieraličvaje: panarama Chacinskaj bitvy, dzie śviatkavaŭ viktoryju naš vialiki hietman Jan Karol Chadkievič; panarama bitvy pry Salisie, napeŭna, adzinaja ŭ našaj historyi marskaja pieramoha, jakuju atrymaŭ toj samy hietman. A voś adna z załaŭ vialikakniaskaj kancylaryi, što mieściłasia ŭ vilenskim Nižnim zamku. Tut my bačym kanclera Jaŭstacha Vałoviča, jahonaha pierajemnika na hetaj pasadzie, pakul jašče padkanclera Lva Sapiehu, vialikaha pisara Habryela Vojnu ź inšymi vysokimi ŭradoŭcami.
Adna z załaŭ vialikakniaskaj kancylaryi, što mieściłasia ŭ vilenskim Nižnim zamku. Fota tut.by
«Nijakich ilustracyj na hetuju temu raniej naohuł nie isnavała. Tut Pavieł Tatarnikaŭ nievierahodna dakładna, da drabnic, pieradaŭ ahulnuju atmaśfieru, — akcentuje piśmieńnik i historyk. — U centry zały staić šaścihranny stoł-piramida — vynachodka taho času. Darečy, kaliści, da rekanstrukcyi hałoŭpaštamta ŭ Minsku, takaja piramida była i tam. Na malunku my bačym pisaraŭ roznych adździełaŭ. Aprača bolšaści, jakija pracujuć na dziaržaŭnaj starabiełaruskaj movie, u levym kutku —pisary łacinskaha adździeła, bližej da nas — tatarski i arabski pisary. Źleva staić varta, bo tut znachodziacca dakumienty dziaržaŭnaj značnaści. Dapamahajuć varcie i katy, jakija taksama znachodziacca na vialikakniaskaj słužbie, achoŭvajučy dakumienty ad myšej i pacukoŭ. Darečy, takaja praktyka ŭ niekatorych archiŭnych ustanovach zachavałasia i dahetul. U viktarynie, jakaja tradycyjna zaviaršaje apaviadańnie, jość pytańnie i pra hetych čatyrochłapych słužboŭcaŭ».
«Ajčyna: malaŭničaja historyja. Ad Rahniedy da Kaściuški» — heta tolki pieršaja častka. Ciapier idzie praca nad druhoj, što budzie achoplivać pieryjad ad straty radzimaju našych prodkach svajoj niezaležnaści u 1795 hodzie da adnaŭleńnia niezaležnaści Biełarusi ŭ 90-ja hady XX st.
Spadar Uładzimir vykazvaje padziaku za vydatnuju pracu redaktaru knihi Źmitru Sańko, dyzajnieru i mastackamu redaktaru Vitalu Katoviču, karektaru Maryi Kavalčuk i małodšamu redaktaru Uładzi Burymskaj. I, viadoma, hetaha cudoŭnaha padarunka ŭsim nam nie było b biez fundatara knihi Paŭła Bierahoviča.
Aŭtohraf-siesija z udziełam Uładzimira Arłova, Paŭła Tatarnikava i fundatara Paŭła Bierahoviča projdzie ŭ «Akademknizie» ŭ čaćvier, 19 studzienia, ad 17.00 da 20.00.
Zamović knihu
