Niekatory čas tamu na sajt «Našaj Nivy» pryjšło paviedamleńnie ad čytača, u jakim raskazvałasia pra śmierć žychara Pastavaŭ Alaksieja Jaršova.
Alaksiej Jaršoŭ
Nahadajem, Jaršoŭ vajavaŭ na Danbasie ŭ šerahach sieparatystaŭ, a paśla viartańnia ŭ Biełaruś byŭ zatrymany. U vieraśni 2017 hoda Viciebski abłasny sud pakaraŭ Jaršova 2 hadami «chatniaj chimii» za ŭdzieł u bajavych dziejańniach za miažoj.
Praŭda, Alaksiej doŭha doma nie siadzieŭ. Užo ŭ listapadzie stała viadoma, što Jaršoŭ źjechaŭ spačatku ŭ Rasiju, a adtul znoŭ na Danbas.
I voś u lutym nieviadomy napisaŭ u «Našu Nivu»: maŭlaŭ, Alaksieja Jaršova zabili, piša vam jaho blizki siabar, moža, vas zacikavić hetaja infarmacyja. U jakaści kantakta byŭ pakinuty adras elektronnaj pošty.
Nivodnaha paćvierdžańnia śmierci Jaršova nie adšukałasia. Pavodle spravazdač siłavych struktur «DNR», u nazvany ŭ paviedamleńni dzień nichto z bajevikoŭ nie zahinuŭ. Svajaki i znajomyja, jakija trymali suviaź ź im, taksama nie paćvierdzili hetaha.
Nie pabačyŭšy reakcyi «Našaj Nivy» na pieršaje paviedamleńnie, niechta dasłaŭ na poštu padrabiaznaści «śmierci» Jaršova: «Zahinuŭ pry viadzieńni bajavych dziejańniaŭ, padčas vykanańnia bajavoha zadańnia, — a jon słužyŭ u vyviedcy, — snajpier trapiŭ jamu ŭ skivicu. Jon pamior praz try hadziny, jaho asabistyja rečy i zaviaščańnie byli vysłany jaho žoncy, u zaviaščańni jon prasiŭ schavać ad rodnych miesca jaho pachavańnia».
Dziŭnavataje paviedamleńnie stała jašče bolš absurdnym, bo było dasłana z pošty samoha Alaksieja Jaršova.
Atrymałasia, što Alaksiej Jaršoŭ, «blizki siabar Alaksieja Jaršova», pisaŭ, što «byŭ z Alaksiejam Jaršovym, kali ŭ jaho trapiła kula».
Ale navošta adpraŭlać zaviaščańnie byłoj žoncy, jakuju razam ź dziciom Alaksiej, nie vahajučysia, pakinuŭ? Da taho ž, kažuć u Pastavach, jana niadaŭna znoŭ vyjšła zamuž. Niaŭžo hetaha nie viedaŭ Jaršoŭ?
Maci pra «śmierć» syna ničoha nie kaža — jana ŭvohule admaŭlajecca razmaŭlać z žurnalistami. Ale jaje susiedzi ŭpeŭniena abviarhajuć čutki pra śmierć — prytym viadoma, što jany taksama padtrymlivali suviaź z Alaksiejem.
Vyhladaje ŭsio tak, nibyta Alaksiej Jaršoŭ vyrašyŭ sam paviedamić pra svaju «śmierć»: ci to kab siamju nie turbavała milicyja, ci to spadziejučysia, što ŭłady i siłaviki taksama pavierać, zdymuć jaho imia z vyšuku i Jaršovu ŭdasca viarnucca ŭ Biełaruś.
Ale prosta zabyŭsia, što ŭ pošcie ŭ jakaści podpisu dahetul staić jaho imia i proźvišča.
