Roŭnieńka hod tamu niedzie pad MKADam na ŭskrajku Zialonaha Łuhu dymilisia zakopčanyja mietaličnyja bočki, pobač mierźli nie mienš zakopčanyja ludzi, Daškievič załaziŭ sa ściaham na budaŭničuju techniku, a Siarhiej Palčeŭski siabie da jaje prykoŭvaŭ.
Paśla, jak my pamiatajem, inviestar vyrašyŭ (ci za jaho vyrašyli?) zharnuć budoŭlu, technika źjechała, płot razabrali, a pratestoŭcy źniali łahier — navat pijanina zahruzili i vyvieźli. Zdajecca, na toj momant apazicyja atrymała adnu ź niešmatlikich pieramohaŭ za apošnija …-ccać hadoŭ. A mo' i adzinuju?
Dahetul «niejmaviernaj» pieramohaj ličyłasia adno abrańnie Anisim z Kanapackaj u parłamient: jak my pamiatajem, nivodnaja ź ich u łahiery pratestoŭcaŭ tak i nie źjaviłasia… Pravilna, a navošta? Pieršaja zajmajecca movaj, druhaja — ekanomikaj. Dzie ž tut mova z ekanomikaj? U dadatak, jašče i pratesty «niedarmajedaŭ» byli mejnstrymam, z nahody čaho niekatoryja dziejačy paśpiašalisia nazvać pratest u Kurapatach pravakacyjaj i «adciahnieńniem uvahi».
Fota U. Rubanava
Vierniemsia krychu nazad i zadamo sabie jašče adno pytańnie: a ci było toje naohuł pieramohaj apazicyi? Tak, apazicyjnyja lidary čas-počas byvali ŭ Kurapatach: bolš sumlennyja zajmalisia «izvozam» pratestoŭcaŭ u Minsk i nazad u łahier, mienš sumlennyja — prosta źjaŭlalisia ŭ łahiery, kab pačytać na kamieru svaje vieršy ci zabić kałočak dla namiotu — akurat jak na «leninskim subotniku»…
Fota U. Rubanava
Chto ž tady pieramoh dy vystajaŭ? Daškievič ź nievialičkaj kamandaj siabrukoŭ dy patryjoty, što pryjazdžali z roznych kutkoŭ Biełarusi, kab aśviacić roby dy kažuchi šlachietnym pacham kurapackaha dymu. Kali heta «apazicyja», to Daškievič u nas — adziny apazicyjny palityk. Kali ž heta spantannaja «patryjatyčnaja dźvižucha», to jana ŭ nas, jak akazałasia, bolš zdolnaja za ŭsiu apazicyju razam uziatuju.
Fota U. Rubanava
Cikava inšaje: akramia pytańnia nacyjanalnaj pamiaci, pratest tyčyŭsia jašče i abarony pravoŭ žycharoŭ rajonu, jakim budoŭla voj jak nie padabałasia. Tamu jany nasili pratestoŭcam ježu, prychodzili na mitynhi dy naŭprost pastajać paru hadzinak z pramierzłymi chłopcami i dziaŭčatami — heta ž ichnaja sprava najpierš, jany tut žyvuć, a nie Daškievič ź Leŭčankam.
Fota U. Rubanava
I dla hetych samych dziadźkoŭ, ciotačak, maładych paraŭ z vazočkami i dzietkami, jakija prychodzili ŭ łahier, spynieńnie budoŭli, vidać, było nie mienšym šokam, čym dla Daškieviča. Ludzi, stomlenyja ad svajoj biezdapamožnaści ŭ bieźličy padobnych kanfliktaŭ z zabudoŭščykami pa ŭsim Minsku, narešcie ŭbačyli, što aktyŭnaść moža davać plon. Źjaviłasia nadzieja, a za joj — viera ŭ lepšaje, u siabie samych u tym liku.
Schod žycharoŭ rajona. Fota A. Kirkieviča
Dyk voś, pytańnie: na minułych voś tolki što miascovych vybarach, ci pracavaŭ niechta z hetymi ludźmi? Ci atrymałasia choć u kaho akumulavać ichny impet dy całkam lehalna pracavać z publikaj, jakaja ŭ vyniku Kurapackaj historyi, mahła stać łakamatyvam dla inšych rajonaŭ stalicy — samaj aktyŭnaj i prasunutaj akruhaj?
Fota U.Rubanava
Zdajecca, što nie. Daškievič, zrazumieła, pajšoŭ svajoj darohaj: jamu vybary nie cikavyja, bo jość siamja, kot Leapold, 100-hodździe BNR dy jašče šmat usiaho roznaha. A što nakont apazicyjanieraŭ, jakija pryjazdžali, čytali znajomyja mantry ŭ miehafon padčas schodaŭ žycharoŭ, davali kamientary dla ŚMI?..
Fota U. Rubanava
Moža ja čahości nie razumieju, ale kali ty maješ pośpiech na niejkim adnym napramku — raźvivaj jaho! Ciabie ŭžo pamiatajuć, dy možaš apielavać da peŭnaha vopytu ludziej, da pazityŭnaj historyi. Pracuj! I chaj hetyja ciotački ź dziadźkami zapisvajucca da ciabie ŭ kamandu, źbirajuć podpisy, iduć naziralnikami — zdajecca, tak jano i mieła b vyhladać.
Fota U. Rubanava
Darečy, za ŭvieś čas nie pamiataju nivodnaha vypadku, kab chto z apazicyjanieraŭ u Kurapatach naohuł zapisvaŭ kantakty miascovych… Pravilna, a navošta? Navošta, kali ludzi, što ŭ łahiery, što paza łahieram, što ŭ pahonach, što ŭ cyvilnym — heta dekaracyi? Dekaracyi dla pryhožych fota i videa-siužetaŭ, pa jakich paśla možna ličyć kolkaść uzhadvańniaŭ svajho proźvišča ŭ ŚMI.
Fota U.Rubanava
Nasamreč, škadavać asabista mnie niama ab čym: sprava zroblenaja, inviestar syšoŭ, budoŭla rastała jak śnieh na soncy, miascovyja ciotački zadavolenyja, a praŭładnyja prafsajuzy zaraz ładziać u Kurapatach pryborki — cudoŭna ž! Škada tolki partyjnyja struktury, jakija nie zdoleli ani pośpiech raźvić, ani šerahi papoŭnić, dziakujučy tamu biezanałahavamu za apošni čas pratestu. Pravilna, a navošta? A raptam tyja haračyja hałovy kala partyjnaha ofisu ŭ niejki momant bočku pastaviać abo prykujucca da adnaho z apazicyjnych parłamientaryjaŭ…
