Trejler filma «Kupała» vyklikaŭ vielmi rezkuju reakcyju ŭ čarnasocienskich kołach. Heta stužka «Biełaruśfilma» pra narodnaha paeta Janku Kupału nazyvajecca samym maštabnym ajčynnym kinaprajektam za apošnija hady. Režysioram «Kupały» vystupaje Uładzimir Jankoŭski. Film zdymaŭsia ŭ Biełarusi, Litvie i Rasii.
Prapanujem niekatoryja vodhuki na hety film:
«Heta adzin ź pieršych bujnych prajektaŭ, jakija prasoŭvajuć derusifikacyju i centralnajeŭrapiejskuju identyčnaść biełarusaŭ, jaki zrobleny mienavita dziaržavaj, a nie aktyvistami, dla iluzii hramadzianskaj inicyjatyvy. Film patrebien, kab stvaryć adčuvańnie, što da revalucyi Biełaruś była nie častkaj Rasijskaj Impieryi, a čymści nakštałt Polščy (hladzi kryłatyja husary, kataliki, mova i hetak dalej).
Cytujecca Andrej Kurejčyk:
U «Janku Kupału» arhanična i šmat havorać na «taraškievicy». Tam jasna pastulujecca i danosicca najvažniejšaja dumka: biełarusy — nijakija nie ruskija, što heta nacyja, vartaja svajoj nacyjanalna aryjentavanaj dziaržavy, a naša mova — heta kruta! Kali takoje kino zdymaŭ «Biełaruśfilm»?
Kurejčyk sam źniaŭsia ŭ «Kupału». Kali rasijskija kinakampanii praciahnuć karystacca pasłuhami hetaha piersanaža, jany buduć faktyčna apłačvać i padtrymlivać derusifikacyju i bačnaha dziejača biełaruskaha nacyjanalizmu. Hetaja identyčnaść aktyŭna ŭkaraniajecca z 2014 hoda, i ja daju jašče niekalki hadoŭ da momantu, kali jana apanuje ŭ respublicy ŭsio, a varožaść biełaruskaj dziaržavy stanie vidavočnaj dla rasijskaha abyvaciela».
(Telehram-kanał «Bulba prastołaŭ»)
«Pa-pieršaje, kali mierkavać pa trejlery, stvaralnikam filma nie ŭdałosia (a moža, jany i nie imknulisia da hetaha?..) adyści ad štampaŭ «staroha» biełaruskaha kino, dzie abaviazkova prysutničajuć draŭlanaja kałyska, jakuju lulaje maci, dobry dziadula z sachoj, jaki raspaviadaje ŭnuku pra bahaćcie naša — chleb nadzionny i h.d. Momantaŭ, vyrašanych u stylistycy nacyjanalnaha ramantyzmu (chaty, busły, studni), u filmie budzie lišak, možna nie sumniavacca.
Pa-druhoje, užo pa trejlery možna całkam peŭna skazać, u jakim klučy buduć padadzienyja niekatoryja momanty z historyi Biełarusi. Tak, Polskaje paŭstańnie 1863-64 hh. — biezumoŭnaje dabro, a jaho dziejačy — nacyjanalnyja hieroi. Heta vidać z karotkaha dyjałohu chłopčyka Jasia Łuceviča ź niejkim sivavusym vieteranam paŭstańnia, jaki horača zapeŭnivaje jaho, što «my nie zdamosia nikoli». Adpaviedna, niadobryja «carskija vojski» rasstrelvajuć niejkuju demanstracyju pad łozunham «Dałoŭ carski ŭrad!», a Kupału dastajecca ad kazaka nahajkaj pa śpinie, choć padobnaha faktu ŭ bijahrafii paeta nie zafiksavana».
(Sajt «Teleskop»)
«Jak ni kruci, Janka Kupała — piersanaž z savieckaha panteona kłasikaŭ nacyjanalnaj litaratury. Hetamu nie pieraškodziła jaho vielmi składnaja bijahrafija — i supracoŭnictva z BNR (a praź jaje — ź niamieckaj akupacyjnaj administracyjaj), i vysokaja pasada ŭ BNK (a praź jaje — abvinavačvańni ŭ supracy z polskaj akupacyjnaj administracyjaj). Hetamu nie pieraškodziła vyraznaja nacyjanalistyčnaja nota ŭ jaho dasavieckaj paezii i publicystycy.
Kali heta saha pra «biełaruskaść», jakaja pieramołataja «saŭkom», — što ž, heta ideałahičny trend ciapierašniaj hrantavaj IT-apazicyi. Ale trendy prychodziać i sychodziać. I hetaje kino pamre tak ža, jak pamierli filmy 1920-ch hadoŭ pra advažnaha baraćbita z carskim samadziaržaŭjem Kastusia Kalinoŭskaha».
(Telehram-kanał «Trykataž»)
