U historyi sa śmierciu vajennasłužačaha ŭ Baranavickaj čaści ŭnutranych vojskaŭ žurnalisty źviartajuć uvahu, što nasupierak zvykłaj tradycyi Ministerstva ŭnutranych spraŭ nie stała zamoŭčvać incydent, a paviedamiła detali hramadskaści: jak žurnalistam u razmovie, tak i na aficyjnym sajcie.
Raniej składvałasia ŭražańnie, što sutnaść pracy pres-słužby była ŭ tym, kab u patrebny momant pramaŭčać: nie padniać słuchaŭku, skazać «my ŭdakładniajem» ci «my sami napišam, kali heta budzie patrebna».
Ci nie źjaŭlajecca heta pryncypovaj pazicyjaj novaha ministra Juryja Karajeva, jaki dekłaravaŭ hatoŭnaść da bolšaj adkrytaści?
Hetaje pytańnie «Naša Niva» adrasavała pres-sakrataru ŭnutranych vojskaŭ Uładzimiru Parchomcavu.
Toj kaža, što ŭ hetym kankretnym vypadku sapraŭdy havorka pra volu ministra.
«Heta było jaho rašeńnie, što hety fakt my paćvierdzim i apublikujem na sajcie MUS», — ścisła skazaŭ Parchomcaŭ.
Pahladzim, jak budzie dalej.
