Viktar Marcinovič na budzma.by vykazvajecca na aktualnuju siońnia temu, i tekst pačynajecca słovami «Jak ža vy zabadali!».
Jak ža vy zabadali!
Mocart — nie aŭstryjski kampazitar, bo najlepšyja jahonyja opiery napisanyja na italjanskaj movie, a «Fiharo» byŭ bolš papularny ŭ Prazie, čym u Vienie. Jak moža ličycca aŭstryjakam čałaviek, jaki admoviŭsia ad ułasnaj movy, pisaŭ na čužaziemnaj? Jak moža być ahient haniebnaj italjanskaj kultury, što zachapiła ŭsiu Jeŭropu, pryličany da našych?
Leanarda da Vinčy — nie italjanski hienij, bo apošnija hady žyćcia pravioŭ u Ambuazie, a na jahonaj mahile napisana: «Vybitny mastak, inžynier i budaŭnik Francuzskaha karaleŭstva». Dyk jaki jon italjaniec? Kali jość sumnievy — pieračytajcie, što napisana na mahile. Šach i mat, tavaryšy psieŭdahistoryki mastactva!
Salvador Dali — nie ispanski mastak, bo, pa-pieršaje, byŭ katałoncam, a katałoncy ž heta nie ispancy, a pa-druhoje, značnuju častku žyćcia pravioŭ u ZŠA. Vo chaj jaho amierykancy ličać svaim.
Džojs nie byŭ irłandskim piśmieńnikam, bo «Ulis» byŭ upieršyniu apublikavany ŭ amierykanskim časopisie The Little Review, a poŭnaja viersija «Ulisa» vyjšła ŭpieršyniu nie ŭ Irłandyi, a ŭ Francyi. Džojs, vidavočna, byŭ ahientam amierykanskich śpiecsłužbaŭ pa nasadžeńni kultu ŭsiaho amierykanskaha ŭ śviecie. Sapraŭdny irłandziec, varty taho, kab jaho pryniała radzima, musiŭ drukavacca tolki ŭ Dablinie!
Tomas Džefiersan — nie amierykanski nacyjanalny hieroj, bo jon anhlikaniec pa naradžeńni. Nu i chaj sabie jon napisaŭ tuju Dekłaracyju niezaležnaści — jak moža ličycca amierykancam čałaviek, jaki byŭ narodžany ŭ anhlikanskaj viery? Vidavočna ž, jon — bryt! Chaj jaho sabie anhlijskaja karona zabiraje! Nie patrebny Amierycy taki «hieroj»!
Uładzimir Nabokaŭ — nie ruski piśmieńnik, bo navučyŭsia razmaŭlać pa-anhlijsku raniej, čym pa-rusku, a bolšuju častku žyćcia pravioŭ u ZŠA. Jon adkryta plavuzhaŭ na balšavikoŭ, isnavaŭ na hrošy amierykanskaj vyviedki. Da taho ž jon pamior i pachavany ŭ Mantro ŭ Šviejcaryi. A sapraŭdny ruski hieroj moža pamierci tolki ŭ Rasii, być pachavanym u rodnaj ziamielcy.
Šahał — nie francuzski mastak, bo sapraŭdnym francuzskim mastakom moža ličycca tolki toj, chto naradziŭsia ŭ Francyi. A jon i bałakać pa-francuzsku vučyŭsia sa składanaściami! Vyjaŭlaŭ na svaich karcinach nie Francyju, a niejkuju ŭschodniejeŭrapiejskuju pravincyju. Pracentnaja dola vyjavaŭ Ejfielevaj viežy na tvorach francuzskaha mastaka nie moža być mienšaj za 30 adsotkaŭ. U Šahała mienš, my praviarali. Nie, nie! Nie francuz! Chaj jaho sabie habrei zabirajuć.
Šahał — nie habrejski mastak, bo vyjaŭlaŭ na svaich karcinach ludziej, a Tora piša, što čałaviek stvorany «pavodle vobrazu» B-ha (Bierešyt 1:27), a Tałmud zabaraniaje vyjaŭlać taho, što padobnaje B-hu.
Bietchovien — nie niamiecki kampazitar, bo jak moža niamiecki kampazitar być hłuchim? Niamiecki kampazitar musić čuć lepš za ŭsich. My admaŭlajemsia prymać jaho ŭ svoj kulturny panteon!
Hahien — nie francuzski mastak, bo jon usio svajo žyćcio praciahaŭsia pa sumnieŭnych kałonijach, kanfliktavaŭ z kałanijalnaj administracyjaj, to bok z upaŭnavažanymi pryznačencami francuzskaj dziaržavy. Chaj vo jaho taiciancy ličać svaim.
Čajkoŭski — nie ruski kampazitar, bo ruski kampazitar nie moža być homaseksualistam. Kropka.
Van Hoh — nie niderłandski mastak, bo roskvit tvorčaści prypaŭ na žyćcio ŭ Francyi. Da taho ž jon adsiek sabie vucha. Va ŭsich niderłandskich mastakoŭ vušy na miescy: u Jeranima Boscha — dva vuchi, u Jana van Ejka było dva vuchi, u Chuha van der Husa było jak minimum dva vuchi. Dyk navošta Niderłandam niejki kurtaty Van Hoh?
Repin — nie ruski mastak, bo naradziŭsia ŭ horadzie Čuhujeŭ, jaki ciapier adnosicca da Ukrainy, a sam šmat času pravioŭ u majontku Zdraŭniova pad Viciebskam. Dyk na čyj młyn liŭ vadzicu Illa Repin? Na ŭkrainski młyn? Na biełaruski młyn? Heć ź liku ruskich dziejačaŭ!
Puškin nie byŭ ruskim paetam, bo jahony pradzied Hanibał byŭ nie z Rasii. Heta miakka kažučy. My b tut napisali, adkul byŭ pradzied Puškina Hanibał ale vy lepiej sami pahladzicie. Što heta za bluźnierstva, što za paskudnictva — pisać, što Puškin — ruski paet?
Horki nie byŭ ruskim prazaikam, bo nie moža ruski prazaik tyrčać stolki času na Kapry. Sapraŭdny ruski prazaik musić tulicca da ruskich biarozak, da jabłynievaha spasu, da miadku, da draŭlanych chatak, da kałodziežaŭ, da baradatych mužyčkoŭ, da sienakosu, da rybałački, na płotku, na linia, z kručočkami, z marmyškaj, z vudaj, časanaj z alešyny, ź jajkam, zaviernutym ŭ pałatniany ručničok, z kvasam u žbanočku.
U niekatorych ludziej u hałavie jość bidončyk, traplajučy ŭ jaki, lubyja histaryčnyja padziei, postaci i idei pieratvarajucca ŭ haŭno. Śpiecyfika Biełarusi ŭ tym, što ŭ Biełarusi ludzi z hetym bidončykam zajmajuć pasady, kirujuć dyskursam i vystupajuć pa telebačańni.
