Usio pačałosia z taho, što miascovy žychar zachacieŭ trochi vypić, tamu prapanavaŭ susiedziam kupić «vušastych» albo abmianiać ich na śpirtnoje, adnak nichto ź ludziej nie pahadziŭsia. Tady ŭładalnik źviarkoŭ pajšoŭ na pracu ŭ načnuju źmienu, a kali na ranicu viarnuŭsia, 10 trochmiesiačnych trusianiat vykrali z chlava, paviedamlaje hrodzienskaja abłasnaja milicyja.
Akazałasia, što adzin z adnaviaskoŭcaŭ ŭspomniŭ, što susied chacieŭ pradać trusoŭ. Małady čałaviek vyrašyŭ samastojna i bieź viedama haspadara pravieści dadzienuju apieracyju. Dla hetaha nočču ŭ poŭnaj ciemry złodziej zalez u chleŭ i sabraŭ u miech «vušastych».
Potym złodziej vypuściŭ trusaŭ da susieda, pra što toj nie byŭ u kursie. Jon zrabiŭ heta, tamu što ŭ svajoj chacie nie było ŭmoŭ ich trymać. U vyniku, uładalnik trusoŭ, vyjaviŭšy prapažu, źviarnuŭsia ŭ milicyju. Supracoŭniki Smarhonskaha RAUS ŭstalavali poŭnuju karcinu taho, što adbyłosia, źviarki ŭ poŭnym zdaroŭi taksama byli znojdzienyja, adnak pieradać ich usich haspadaru było nie tak prosta, z-za taho, što vušastyja pastajanna ŭciakali i chavalisia ad ludziej.
