Paśla vybaraŭ prajšło bolš za dva miesiacy, ale śviedčańni šmatlikich parušeńniaŭ i falsifikacyj praciahvajuć uspłyvać. U Redakcyju «Našaj Nivy» dasłali zapis z učastka, na jakim členaŭ kamisii ŭhavorvajuć padpisać pratakoł z patrebnymi ličbami. Ale tyja admaŭlajucca, bo šakavanyja vynikami hałasavańnia, u jakim razhromna pieramahła Cichanoŭskaja.
Lepš za ŭsio čuvać słovy Viktaraŭny.
«Vy jak chočacie, chaj mianie vyhaniajuć z pracy, ale mnie sumleńnie nie dazvolić, ja nie mahu, nie padpišu takija ličby. Astatnija jak chočuć, a ja nie padpišu. Padtasavać možna trochi, ja liču, heta možna.
A tut Dźmitryjeŭ — nul, Kanapackaja — nul, za Čeračnia dva čałavieki ŭsiaho tolki, za Łukašenku ŭ mianie try čałavieki ŭsiaho tolki. Usio. Astatnija ŭsie za Cichanoŭskuju.
Ja nie mahu padpisać. Ja praŭda nie mahu, choć pavieście mianie. […] Jak my budziem ludziam u vočy hladzieć? My vyjdziem i ludzi nas buduć sustrakać», — kaža žančyna.
Paśla Viktaraŭna prapanuje davieści ludziam realnyja ličby. Na što maładziejšyja surazmoŭcy joj rajać: dyk jedźcie ŭ vykankam i davodźcie!
Žančyna ŭpirajecca — padpisać nie mahu nijak. Jaje padtrymlivaje kamisija.
«Zrabicie 5% roźnicu chacia b, a nie takuju piakielnuju», — raić chtości, mierkavana, člen kamisii.
«Ličby buduć u lubym vypadku. Nie my, dyk rajonnaja kamisija», — tłumačać niazhodnym.
«I ź joj budučyni nie vidać, i ź im niezrazumieła što. Što vybirać? — zadajecca pytańniem žančyna, mierkavana, vykazvajučysia pra Cichanoŭskuju i Łukašenku. — Usio roŭna vyšej zrobiać tak, jak im treba. Dyk chaj svaimi rukami zahrabajuć, navošta našymi?»
«Maryna, ciabie zvolniać i nidzie nie voźmuć, ni na jakuju pracu», — abiacajuć joj.
«Ja nie čakała takich vynikaŭ. Ja ŭ šoku! Ja dumała, budzie iści roŭnieńka tak…» — kaža razhublenaja žančyna pra svaje čakańni ad vynikaŭ Łukašenki i Cichanoŭskaj.
«Rabiaty, padumajcie. Usio roŭna heta budzie, ale nastupstvy buduć kiepskija dla nas, — jašče raz pałochaje kamisiju niechta Mikałajevič. — Ja liču, što treba padpisać. Tak, kiepska. Lepš ad hetaha budzie ci horš — nie viedaju. Ale ŭsio ž niejak budzie spakojna ŭ respublicy. Moža, niedzie siabie pierasilić, ale padpisać».
Paśla Mikałajevič pałochaje vajnoj («Stajać kałony z technikaj, tam niezrazumiełyja rabiaty z barodami»), i navat ciśnie na sumleńnie («Tak, soramna. Ja ŭ šalenstvie siońnia byŭ»).
Mikałajeviča prosiać źmianić ličby na sapraŭdnyja, jon uparta admaŭlaje — niemahčyma.
«Heta ž varjackaja chłuśnia», — kaža Viktaraŭna.
«Dy što vy kažacie? Nibyta ja hetaha nie razumieju? Što ja, tupy zusim?» — adkazvaje Mikałajevič.
«Ty ŭjavi, jak spać čałavieku [paśla takoha]? Mnie drenna», — praciahvaje Viktaraŭna.
Čym skončyłasia abmierkavańnie, nieviadoma. Kamisija nie pakazała pratakoł vybarcam i naziralnikam.
Najchutčej, padziei adbyvajucca ŭ Pałacy kultury MAZ, dzie znachodziŭsia učastak №70 Zavodskaha rajona.
Mierkavana, toj samy «Mikałajevič» — heta staršynia kamisii Uładzimir Mikałajevič Usačoŭ. «Viktaraŭna» — člen kamisii Halina Viktaraŭna Kanaplanik.
Usie jany pracujuć na MAZie, niezdarma Mikałajevič pałochaje ludziej zvalnieńniami i «hienieralnym» — to-bok, hiendyrektaram. Pra niejkuju niezaležnaść kamisii razmova nie idzie — usim zrazumieła, što za nie toj vynik buduć pakarańni. Uładzimir Mikałajevič Usačoŭ pracuje namieśnikam hałoŭnaha inžyniera, Halina Kanaplanik — rabotnik prafkama zavoda.
«Naša Niva» źviazałasia ź niekatorymi mierkavanymi fihurantami hetaj historyi. Jany ž pracavali ŭ kamisii i na parłamienckich vybarach — 2019, i padčas papiarednich kampanij.
Uładzimir Usačoŭ («Mikałajevič») koratka prakamientavaŭ źjaŭleńnie aŭdyjazapisu: «Chłusiać jak sivyja mieryny».
Paśla čaho kinuŭ słuchaŭku.
Sakratarka kamisii Taćciana Malinoŭskaja (jana taksama pracuje na MAZie) pračytała paviedamleńnie ad žurnalista, ale vyrašyła nie adkazvać.
Halina Kanaplanik («Viktaraŭna») nie zachacieła vyjści na suviaź, pieradaŭšy praz svajakoŭ, što «kamu treba, toj jaje znojdzie».
Uładzimir Usačoŭ i Taćciana Malinoŭskaja na vybarach u 2019 hodzie. Tady ahienctva «Sputnik» rabiła łubočny repartaž ź ich MAZaŭskaha ŭčastka: maŭlaŭ, pryhažość, i bielašy, i padarunki vybarcam, i chor vieteranaŭ… Fota Tamary Zieninaj, «Sputnik»
