Moda na nacyjanalnyja tatu viartajecca. I kali raniej tatu-majstry nabivali ŭ asnoŭnym arnamienty i «Pahoniu», to paśla vybaraŭ-2020 raznastajnaść «skuranoha» mastactva stała bolšaj. Ź leta na biełaruskich vulicach naradžajecca stolki siužetaŭ i miemaŭ, što tolki biary i stvaraj na ich asnovie kreatyŭnyja eskizy.
U razmovie z «Našaj Nivaj» majstry paviedamili, što biełarusy ŭžo źviartalisia pa tatuiroŭki ź Ninaj Bahinskaj, razłamanymi dubinkami, aŭtazakami ŭ kvietkach, nazvami minskich rajonaŭ — ad Sierabranki da Puškinskaj. I popyt na takija aktualnyja rečy tolki pavialičvajecca.
Adna z rajonnych tatuirovak salidarnaści pad nazvaj «Razam».
Niekalki haspadaroŭ śviežych tatu pahadzilisia raspavieści pra historyi ich stvareńnia i sens.
Viktar, były supracoŭnik CEC u Babrujsku
— U hetym tatu zakładzienaja pamiać pra try śmiełyja biełaruskija siamji — Capkała, Babaryka i Cichanoŭskich, jakija ŭsim nam dali nadzieju na hodnuju budučyniu. Kali b vybary ŭ Biełarusi ŭ hetym hodzie prajšli hetaksama, jak minułyja razy, ja b źjechaŭ z krainy. U pramym sensie słova ja siadzieŭ na čamadanach. Ale paśla vieraśnia zrazumieŭ, što budu zmahacca za svabodu ŭsimi mahčymymi srodkami.
Bolšaść reakcyj na tatuiroŭku pazityŭnaja. Mnie navat kažuć dziakuj za pazicyju i śmiełaść, kali bačać malunak. Tolki siłavikam paśla majho zatrymańnia na akcyjach i supracoŭnikam IČU jana, viadoma, nie spadabałasia. U mianie było čatyry sudy pa artykule 23.34 KoAP, sutki i štrafy. Z pracy mianie zmusili zvolnicca, ale ja ni pra što nie škaduju. Budu zmahacca za spraviadlivaść da pieramohi, a kali pieramožam — nabju jašče tatu ŭ honar takoj padziei.
Alina, śpiecyjalistka pa prodažach
— Ja zrabiła tatu ŭ žniŭni, amal adrazu paśla trahičnych dzion dla našaj krainy. Eskiz ubačyła ŭ majstra Ženi Klevier — adrazu zrazumieła, što jon pavinien być na maim ciele. Dla mianie heta simvał abudžeńnia nacyi, čakanaha vychadu z 26-hadovaha letarhičnaha snu. Tym bolš častka srodkaŭ z pracy adrazu išła ŭ fond salidarnaści.
Nas ź siabrami 11 žniŭnia zatrymaŭ AMAP, kali my šukali majho chłopca, źnikłaha raniej. Tady ŭ metach biaśpieki ja raźvitałasia sa svaim biełym branzaletam, a tatuiroŭka budzie sa mnoj zaŭsiody. Heta toj «branzalet», ź jakim ja nie źbirajusia raźvitvacca nikoli, jak i z astatnimi tatu, jakich u mianie ŭžo piać.
Halina, nastaŭnica biełaruskaj movy i litaratury ŭ Harodni
— Heta maja pieršaja tatuiroŭka. Zrabiła ja jaje ŭ vieraśni ŭ suviazi z palityčnymi padziejami paśla vybaraŭ. Asabista dla mianie jana simvalizuje novuju Biełaruś, a ahulnapryniataja traktoŭka hetych arnamientaŭ — maładość, ahoń, žyćcio, bahaćcie. Ja za pieramieny i nieadnarazova vychodziła na mirnyja akcyi pratestu.
Tatuiroŭku bačyli jašče nie ŭsie znajomyja. Bajusia, što kiraŭnictva škoły, dzie ja pracuju, moža być nie ŭ zachapleńni. Choć dyrektarka škoły i nastaŭnica našaj rodnaj movy, litaratury, pryjaznaści da biełaruskaha ja za joj nie nazirała. Ale ŭsim svajakam padabajecca.
Raman, mieniedžar
— Tatu ź Viktaram Cojem na fonie bieł-čyrvona-biełaha ściaha ja zrabiŭ u siaredzinie žniŭnia. Ja ŭsio žyćcio słuchaju «Kino», i ŭ kožnaj pieśni znachodžu niešta važnaje. Užo ŭ stałym uzroście padumaŭ, što było b dobra ušanavać pamiać pra Coja na ciele. Doŭha źbiraŭsia z dumkami. A paśla ŭ našaj krainie adbyŭsia hety treš paśla vybaraŭ: śmierci, kalectvy, ździekavańni. I pry ŭsim hetym u łancuhach salidarnaści i na maršach ja ŭpieršyniu adčuŭ adzinstva našaj nacyi, adčuŭ siabie siarod biełarusaŭ u kole siabroŭ.
Ja zrazumieŭ, što chaču zapomnić hetyja momanty na ŭsio žyćcio. U hałavu pryjšła ideja spałučyć luboŭ da Coja i ŭsio, što adbyvajecca ŭ Biełarusi. Tak i źjaviŭsia eskiz hetaha tatu. Spadziajusia, toj niehatyŭ, što adbyvajecca z nami ciapier, chutka skončycca.
Anhielina, studentka 4-ha kursa śpiecyjalnaści «psichałohija»
— Usiaho ŭ mianie ŭžo čatyry tatuiroŭki, i hetyja — svabodu i dziaŭčat — ja zrabiła pryblizna miesiac tamu ŭ znak pamiaci pra ŭsie padziei ŭ Biełarusi, pra ludziej, jakija paciarpieli fizična, maralna i, na žal, zahinuli.
Malunak ź dziaŭčatami znajšoŭ mianie sam: heta z karcin Rufiny Bazłovaj, u jakoj mnoha siužetaŭ pra našu rečaisnaść, vykananych u styli arnamientu.
Paśla 9 žniŭnia ja vielmi raskleiłasia, dahetul ciažka psichałahična. I hetyja tatu dla mianie — jak napamin, što zdavacca nielha.
Jula, administratar zały hulniavych aŭtamataŭ
— Tatu rabiłasia paśla pieršych pratestaŭ-2020. Dla mianie heta pamiać, a taksama sposab samavyjaŭleńnia. U Biełarusi my žyviom tak, jak chočacca dyktataru, nie majem poŭnaj svabody, i chacia b u tatu ja znachodžu peŭnuju dla siabie prastoru.
U mianie ŭsie tatuiroŭki ŭ biełaruskim styli: busieł sa ściaham, stylizavanaja «Pahonia». Usie ich rabili dva maje lubimyja majstry — Rusłan Panfiłaŭ i Anton Raśpisny.
