Ilustracyjnaje fota.
Partyzanski sud Miensku siońnia razhledzieŭ administracyjnuju spravu pa č.1 artykuła 23.34 suprać šmatdzietnaj maci B. Jaje aštrafavali na 30 bazavych vieličyniaŭ(810 rubloŭ), paviedamlaje Svaboda.
Žančynu zatrymali 19 śniežnia ŭ Partyzanskim RUUS, kudy jana pryjechała sama na ŭłasnym aŭtamabili z trochhadovym synam, kab paskardzicca na ŭčastkovuju.
«Učastkovaja vielmi namahałasia trapić u kvateru. Mocna stukała ŭ dźviery. Kali adčynili, vykazała pratest, što nibyta ściah visieŭ u vaknie, pačała pakazvać fatazdymki», — skazaŭ žurnalistam muž žančyny pierad sudom.
Na toj momant ściaha ŭ vaknie ŭžo nie było, tamu hety prychod «u hości» byŭ niezrazumieły. Troje dziaciej, ź jakich małodšamu try hady, byli doma, dzieci napužalisia.
«Paśla razmovy ŭčastkovaja syšła, ale žonka na hetaj chvali pajechała pisać zajavu ab niepravamiernych dziejańniach učastkovaha, bo navat pa administracyjnych spravach źjaŭleńnie ŭčastkovaha ŭ kvateru nie praduhledžvajecca. Čamu i jak heta źviazana, niezrazumieła. Pajechała ŭ RUUS pisać zajavu z trochhadovym dziciem, i jaje tam zatrymali», — skazaŭ muž žančyny.
Pavodle samoj žančyny, učastkovaja, jakaja prychodziła ŭviečary, skazała, što na jaje budzie zaviedzienaja administracyjnaja sprava. Jana hrukałasia ŭ dźviery i nie pradstaviłasia. Tamu žančyna vyrašyła samastojna pajechać u RUUS, kab u kiraŭnictva vyśvietlić, u čym sprava. U RUUSie žančynie pryhrazili aryštam i skazali, kab niechta sa svajakoŭ zabraŭ dzicia. Žančyna patelefanavała maci, i taja pryjechała pa ŭnuka. A samu jaje źmiaścili da sudu ŭ IČU na Akreścina.
Žančynu abvinavacili ŭ aktyŭnym udziele ŭ niesankcyjanavanym masavym mierapryjemstvie 15 śniežnia, pikietavańni, jak havorycca dalej u pratakole, «biez adpaviednaha dazvołu Mienharvykankamu ŭ metach publičnaha vykazvańnia svajho hramadzka-palityčnaha nastroju i pratestu pa fakcie niazhody z rašeńniem dziejnaj ułady RB, padčas jakoj demanstravała ŭ aknie kvatery ściah bieł-čyrvona-biełaha koleru».
Z Akreścina jana davała pakazańni ŭ Partyzanskim sudzie praz skajp.
«Ja ničoha nie demanstravała», — skazała ŭ sudzie žančyna.
Sudździa: — Visieŭ u vas ściah u aknie?
Abvinavačanaja: — Visieła firanka.
Sudździa: — Što heta za firanka?
Abvinavačanaja: — Dzicia parvała raniejšuju, i mnie daviałosia zaviešvać vakno, bo dzicia śpić u hetym pakoi i pieraškadžaje sonca.
Sudździa: — Što za firanka, jakoha koleru była?
Abvinavačanaja: — Biełaha i čyrvonaha koleru, pakul heta nie zabaroniena.
Sudździa spytała žančynu, ci viadoma joj, što ź listapada demanstracyja bieł-čyrvona-biełaha koleru ŭ vaknie źjaŭlajecca pikietavańniem? Žančyna adkazała, što joj heta nieviadoma.
Jana skazała, što nie mahła prymać aktyŭny ŭdzieł u masavym mierapryjemstvie, bo 15 śniežnia ŭ jaje chvareła dzicia i jana zajmałasia jaho lekavańniem, hatavała ježu.
Śviedkaj u sudzie vystupiła maci žančyny. Jana skazała, što dačka patelefanavała ź nieviadomaha telefona z RUUS i skazała, što jaje zatrymlivajuć, kab jana zabrała trochhadovaje dzicia. Aŭtamabil dački stajaŭ la RUUSa.
«Mianie sustreli supracoŭniki, jakija nie pradstavilisia i skazali, što dačka siudy pryjechała sama. Jany skazali, što nie abaviazanyja pradstaŭlacca i davać tłumačeńni. Maŭlaŭ, heta darosły čałaviek i pratakoł składzieny, i kali ja budu zabirać dzicia, to mnie treba napisać raśpisku», — skazała śviedka.
Sudździa zapytała jaje, ci jość u dački mahčymaść nabyć novyja firanki, kali dzicia ich parvała. Maci adkazała, što kab nabyć firanki, było niedastatkova času. Sudździa spytała, ci viadoma maci, što na vaknie ŭ kvatery dački visieła bieł-čyrvona-biełaja firanka?
«Nu tak, visieła, dzicia sapraŭdy parvała firanku, takaja razmova była, i nie było času, treba niešta paviesić, pakul nabudzie niešta novaje. Ja nia bačyła sama, što tam visieła».
Pavodle advakata, abvinavačańnie B. «nadumanaje i hałasłoŭnaje». Da taho ž u pratakole było paznačana, što žančynu zatrymali doma.
«Chaču źviarnuć uvahu na dva raparty niejkich supracoŭnikaŭ (adzin rapart supracoŭnika Maroza ad 15 śniežnia i supracoŭnika Babiča ad 16 śniežnia), jakija z dakładnaściu da koski paŭtarajuć adzin adnaho, pra toje što pry patrulavańni imi vyjaŭleny fakt vyviešvańnia niezarehistravanych ściahoŭ i inšaj nieŭstanoŭlenaj atrybutyki, źmiest jakich nakiravany na naniasieńnie škody hramadzkamu paradku. U suviazi z čym byli zroblenyja takija vysnovy, niezrazumieła. Na hety momant nie isnuje narmatyŭna-pravavoha akta ab tym, što bieł-čyrvona-biełaja symbolika źjaŭlajecca zabaronienaj. U nas niama składu administracyjnaha pravaparušeńnia za vykarystańnie niezarehistravanaj symboliki, jakaja nie zabaronienaja va ŭstanoŭlenym zakonam paradku».
Pavodle advakata, vina jahonaj padabaronnaj nie dakazanaja, a vyviešvańnie firanki ŭnutry kvatery nie źjaŭlajecca administracyjnym pravaparušeńniem. Jon prasiŭ spynić spravu.
