Fota ź instahrama
«Niadaŭna ja pisała pra toje, što my z mužam užo 2 miesiacy žyviom u Varšavie pad achovaj. Na žal, heta vymušanaja miera. Mnohija ludzi źjazdžajuć ź Biełarusi dziela svajoj biaśpieki i my nie vyklučeńnie. Spačatku nam zdavałasia, što heta kruta.
Ciapier ja mahu skazać — heta ciažka.
Biezumoŭna, usie miery pryniaty dziela biaśpieki, my heta vielmi cenim i budziem prytrymlivacca pratakołu stolki, kolki budzie nieabchodna.
Pieršy čas nam praktyčna nielha było vychodzić z domu — tolki na vielmi važnyja sustrečy. Pastupova svabody źjaviłasia bolš.
My pierabralisia ŭ kvateru, jakuju arandavali, ja pačała treniravacca, ale nas nie pierastali achoŭvać. Usie našy dziejańni i pieramiaščeńnia ŭzhodnienyja, navat pachod u kramu za praduktami. Heta hučyć śmiešna, ale my navat sabaku vyhulvajem z achovaj.
Zaraz ja maru pra vielmi prostyja rečy, mnie nie chapaje sustreč ź siabrami, pachodaŭ pa kramach, prahułak u horadzie. Tak šmat novaha tut dla nas i stolki miescaŭ chočacca naviedać, paviačerać u kafe abo zatrymacca ŭ jakim-niebudź handlovym centry na paru hadzin, ale ŭ dadzieny momant prymaju novuju realnaść. Prosta viedaju, što adnojčy naša žyćcio stanie samym zvyčajnym».
Čytajcie taksama: Namieśnik kiraŭnika administracyi Łukašenki ab sporcie: Pieramohi — nie samameta, navošta nam čempijony, jakija pracujuć na razbureńnie zhody?
