«Čamu milicyju mabilizavali na pravierki masačnaha režymu? — pytaŭsia jon u prysutnych. — Macajecie ŭsiudy, navat žančyn nie škadujučy».
Spačatku dastałasia ministru achovy zdaroŭja Dźmitryju Pinieviču, a paśla była čarha ministra ŭnutranych spraŭ Ivana Kubrakova. Łukašenka nahadaŭ, što ŭžo papiaredžvaŭ jaho.
«Vam što, niama čym zajmacca? — spytaŭsia ŭ Kubrakova jon. — Vy čamu zakon parušajecie? U nas niama zakonu takoha… Bačycie, ludziej jany pačali štrafavać. Chto vam daŭ prava na heta?»
Alaksandr Łukašenka jašče nieadnarazova vykazvaŭ niezadavalnieńnie, što «milicyja ŭ jaho [Ivana Kubrakova] masačnikaŭ łović».
A treba złavić niahodnikaŭ, jakija ŭ Homielskaj vobłaści «karoŭ pa načach režuć i pradajuć u Rasiju». Ministr atrymaŭ dva tydni na heta.
U Biełarusi ŭviali abaviazkovaje našeńnie masak u hramadskich miescach. Čynoŭnikam zakon nie pisany
«My pavodzim siabie pačvarna, a ludziej prymušajem być idealnymi, — nie supakojvaŭsia Łukašenka. — Nie, Dźmitryj [Pinievič], tak sprava nie pojdzie. Viartajciesia da taho, što my rabili ŭ pieršuju chvalu [karanavirusa]».
Łukašenka źviarnuŭ uvahu na situacyju ŭ ZŠA i Jeŭropie, asabliva ŭ susiedziaŭ Biełarusi. Pryčym, jon kaža, što tam na prablemu nie źviartajuć uvahi, što nasamreč nie tak.
«Ciapier, hladzicie, rot zakryła ŭsia daśviedčanaja Jeŭropa: nijakaj infarmacyi, usio «dobra». Ale tam ža katastrofa. Vaźmicie Łatviju: krychu bolš za miljon nasielnictva — situacyja ŭ sto razoŭ horšaja, čym u Biełarusi. Cišynia.
Ministr zdaroŭja Łatvii prapanuje ŭvieści žorstki łakdaŭn z-za karanavirusa z kamiendanckaj hadzinaj
Łatvija na 4 tydni ŭvodzić žorstki łakdaŭn
Vy pamiatajecie, jaki mor byŭ u Złučanych Štatach Amieryki ŭ pieryjad pieršaha ŭzdymu? I što, u ich usio dobra? A chto viedaje, jak spravy iduć ciapier u Złučanych Štatach Amieryki? Parazumnieli? A našych pratestunoŭ uvieś čas tam stymulujuć i hrašyma, i inšym: davajcie dušycie Biełaruś, davajcie budziem źviarhać uładu na hetych antykavidnych mierapryjemstvach. Kali vy hetaha nie bačycie, dyk vy pasłuchajcie, što ja vam havaru», — dadaŭ Łukašenka.
Jon padkreśliŭ, što, raspaŭsiudžvajučy fejki i čutki ab situacyi ŭ Biełarusi, praciŭniki dziaržavy z-za miažy chočuć uskałychnuć krainu:
«Tak, situacyja napružanaja. Tamu ludzi pačynajuć niervavacca. Tamu ludziam patrebna kampietentnaja acenka situacyi. Dla čaho my siońnia i sabralisia: kab vypracavać padychody na padstavie tych zakonaŭ, jakija ŭ nas jość».
«Kožny čałaviek pavinien rasparadžacca svaim losam tak, jak jen ličyć patrebnym», — skazaŭ Łukašenka.
Ci budzie paśla takoha jaho vystupu ŭ krainie dziejničać abaviazkovy masačny režym, nieviadoma.
