Jašče ŭ śniežni minułaha hoda FCHB aštrafavała aršanski «Łakamatyŭ» za toje, što piać chakieistaŭ kłuba nie trymali ruku na sercy, kali kampazicyja hučała pierad matčam. A 15 kastryčnika ŭ Hrodnie prajšoŭ matč pamiž «Niomanam» i «Homielem», u jakim za biaździejnaść u momant vykanańnia himna pakarali ŭžo zaŭziataraŭ. Dvoje mužčyn nie ŭstali, a praciahnuli siadzieć — za heta na ich skłali administracyjnyja pratakoły.
Padobny incydent užo mieŭ miesca i na futbole. Pryčym pamiž dvuma epizodami chapaje paralelaŭ: pieršy taksama zdaryŭsia 15-ha čysła (tolki ŭ žniŭni), padziei adbyvalisia ŭ tym ža horadzie, na poli vychodzili tyja ž kamandy, zatrymali hetak ža dvuch hledačoŭ. Telehram-kanału ŭdałosia ananimna pahutaryć z adnym ź ich i daviedacca, čamu jon nie ŭstavaŭ padčas himna, jak prachodziŭ sud i pry čym tut Juryj Karajeŭ.
— Jak vas zatrymali?
— U žniŭni ja ź siabram pryjšoŭ na hulniu «Niomana» i «Homiela» ŭ Hrodnie. Kali pačałosia pieradmatčavaje vykanańnie himna, my zalipali ŭ telefonach i nie ŭstali. Nas jašče ŭ žyvym efiry pa TB bujnym płanam pakazali. Paśla pieršaha tajma vyjšli papalić. I jak tolki ŭ padtrybunnym pamiaškańni apynulisia, nas adrazu pryniali dva milicyjanty i try amapaŭcy.
— Heta značyć padčas himna vy nie ŭstavali pa niaŭvažlivaści, a nie dla pratestu?
— Usio dakładna. My hetamu pieršapačatkova naohuł nie nadali nijakaha značeńnia. Navat nie dumali, što za takoje mohuć zakryć.
— Što było paśla zatrymańnia?
— Zakinuli ŭ «bobik», zavieźli ŭ RUUS. Tam hladzieli telefony, zładzili doŭhi dopyt. Pratrymali hadziny try-čatyry. Pytalisia, čamu nie ŭstali i ci nie akcyja heta pratestu. My skazali što zalipli ŭ telefonie i adciahnulisia. U vyniku abvinavacili pa administracyjnym artykule 24.54.
— Jak dumajecie, čamu siłaviki źviarnuli ŭvahu na toje, što vy nie ŭstali padčas himna?
— Jak nam potym raspaviali, my siadzieli niedaloka ad vip-łožy, dzie matč hladzieli čyny. Siarod ich byŭ [kiraŭnik MUS z červienia 2019-ha da kastryčnika 2020-ha, a ciapier pamočnik Łukašenki pa Hrodzienskaj vobłaści] Juryj Karajeŭ. Jon i addaŭ zahad nas zabrać.
Pa słovach inśpiektara ŭ RUUS, Karajeŭ skazaŭ nas adrazu zakryć na troje sutak. Ale tam mianie ź siabram paškadavali, bo nie znajšli ŭ telefonach ničoha zabaronienaha.
— Jak prachodziŭ sud?
— U majho siabra jon byŭ u vieraśni, dali štraf 15 bazavych vieličyń (435 rubloŭ, maksimalny štraf pa artykule 24.54). A ja naohuł ź Bieraścia, i maju spravu chacieli pieradać tudy. Ale bresckija milicyjanty nie zachacieli brać. Hruba kažučy, skazali: nie zajmajciesia ###### [hłupstvam], adpuścicie chłopca i nie zavodźcie spravu. Tamu praciahnuli razhladać u Hrodnie. Tudy ja i na sud pavinien byŭ pryjechać, ale ŭ mianie nie atrymlivałasia, tamu ŭsio zaciahnułasia. U vyniku napisaŭ chadajnictva, i niadaŭna spravu razhledzieli bieź mianie. Tak što sud — farmalnaść. Taksama dali 15 bazavych.
— Na dniach u Hrodnie znoŭ zatrymali zaŭziataraŭ, što nie ŭstali padčas himna, — na hety raz na chakiei. Jak dumajecie, čamu mienavita ŭ hetym horadzie takoje adbyvajecca?
— Nie viedaju. U Breście takoha sapraŭdy nie było. A pra Hrodna tak, čytaŭ na «Trybunie». Karajeŭ i na chakiej chadziŭ, napeŭna. Nu a ja na stadyjon bolš ni nahoj. Choć raniej sačyŭ za futbołam zaŭsiody.
