Voś, što dasłaŭ Viktaru chłopčyk Cimur:
«Viktor Babariko, zdravstvujtie! Nam očień žal, čto ty v tiuŕmie. Kak u tiebia dieła? A na skolko let tiebia posadili v tiuŕmu?! Mienia zovut Timur! Ja chožu v 1 kłass u mojeho kłassa bukva V 1V. Mnie 7 let v sientiabrie u mienia Dień roždienija! A kohda u tiebia DR?
Ja zanimajuś šachmatami! V kłaśsie v mienia vlubiliś dievočki!!! Ja lublu sobirať leho. A kto tiebia posadił v tiuŕmu? U mienia jesť mładšij brat, jemu 3 hoda. S nastupajuŝim Novym hodom tiebia.
Ja lublu zanimaťsia futbołom. Mnie očień viesieło, kohda ja v nieho ihraju. Do śvidanija», — napisaŭ pieršakłaśnik.
A voś tekst lista, jaki pryjšoŭ chłopčyku ŭ adkaz ad Viktara:
«Dobryj dień, Timur! Spasibo bolšoje za piśmo! Mienia posadili v tiuŕmu płochije ludi na 14 let, no ja dumaju, čto ty vyrastieš i osvobodiš mienia. Moj dień roždienija užie był 9 nojabria. A ja učiłsia v kłaśsie s bukvoj «B» vsie 10 let.
Mołodiec, čto zanimaješsia šachmatami, značit chočieš byť umnym. Da i sobirať leho eto očień intieriesno i polezno. Moj syn Eduard tožie lubił leho. A dievočiek nie obižaj, oni chotiat, čtoby ty o nich zabotiłsia i zaŝiŝał.
Słušajsia roditielej i rasti umnym malčikom. I vsiehda pomni, čto ty biełarus!» — adkazaŭ Cimuru palitviazień.
Viktar admysłova pisaŭ list vialikimi litarami, kab chłopčyk moh usio zrazumieć.
Jak dasłać list Viktaru Babaryku: VK №1 211440, h. Navapołack, vuł. Techničnaja, 8.
