NATA pašyrajecca i ščylna nabliziłasia da rasijskich miežaŭ, «niahledziačy na ŭsie našy pratesty i zakłapočanaści», skazaŭ Pucin. Na jaho dumku, Zachad z pahardaj stavicca da mižnarodnaha prava.
«U hetym šerahu i abiacańni našaj krainie nie pašyrać ni na adnu calu NATA na ŭschod. Paŭtaru: padmanuli, a kažučy narodnaj movaj, prosta kinuli, — skazaŭ Pucin. — Tak, časta možna čuć, što palityka — brudnaja sprava.
Mahčyma, ale nie nastolki ž, nie da takoj ža stupieni. Bo takija šulerskija pavodziny supiarečać nie tolki pryncypam mižnarodnych adnosin, ale pierš za ŭsio ahulnapryznanym normam marali i maralnaści. Dzie ž tut spraviadlivaść i praŭda? Adna tolki sucelnaja chłuśnia i kryvadušnaść».
Pa mierkavańni Pucina, ZŠA stvaryła zachodni błok pa svaim uzory, heta «impieryja chłuśni». A Rasiju paśla razvału SSSR sprabavali «dacisnuć, dabić i razburyć užo kančatkova».
Nie abyšłosia i biez tradycyjnych kaštoŭnaściaŭ. Ich, na dumku Pucina, chočuć razburyć, kab «naviazać svaje psieŭdakaštoŭnaści, jakija raźjadali b nas, naš narod znutry, tyja ŭstanoŭki, jakija jany ŭžo ahresiŭna nasadžajuć u svaich krainach, i jakija prama viaduć da dehradacyi i vyradžeńnia, pakolki supiarečać samoj pryrodzie čałavieka». Ale Pucin paabiacaŭ, što hetamu nie byvać.
Pavodziny Rasii ŭ śniežni 2021-ha Pucin nazvaŭ sprobaj damovicca z ZŠA i sajuźnikami ab niepašyreńni NATA, ale «pazicyja ZŠA nie źmianiajecca. Jany nie ličać patrebnym damaŭlacca z Rasijaj pa hetym klučavym dla nas pytańni, pieraśledujučy svaje mety, hrebujuć našymi intaresami».
Pašyreńnie NATA Pucin ličyć nieprymalnym dla Rasii. Jon zajaviŭ: «Na prylehłych da nas terytoryjach — na našych ža histaryčnych terytoryjach — stvarajecca varožaja nam «antyRasija», jakaja pastaŭlenaja pad poŭny źniešni kantrol, uzmocniena abžyvajecca ŭzbrojenymi siłami nataŭskich krain i napampoŭvajecca samaj sučasnaj zbrojaj». A heta, na dumku Pucina, pytańnie žyćcia i śmierci dla Rasii, heta čyrvonaja rysa, jakuju pierakročyli.
Na jaho dumku, Rasija sprabavała vyrašyć situacyju na Danbasie mirnym šlacham, ale ŭsio było darma. Ciapier tam nibyta adbyvajecca hienacyd miljonaŭ ludziej, a NATA padtrymlivaje va Ukrainie nacyjanalistaŭ i nieanacystaŭ, jakija nikoli nie prabačać Krym i «palezuć» tudy vajavać. A ŭ 2014 hodzie Rasija nibyta abaraniła žycharoŭ Kryma ad «nacykaŭ».
Pucin miarkuje, što sutyknieńnie Rasii z «hetymi siłami» niepaźbiežnaje, heta pytańnie času. U 1941 hodzie SSSR namahaŭsia adciahnuć pačatak vajny i akazaŭsia niepadrychtavany da jaje, ciapier paŭtaryć pamyłku nielha.
«Rasija nie moža adčuvać siabie ŭ biaśpiecy, raźvivacca, isnavać z pastajannaj pahrozaj, jakaja zychodzić z terytoryi sučasnaj Ukrainy, — skazaŭ Pucin. — Nam z vami prosta nie pakinuli nivodnaj inšaj mahčymaści abaranić Rasiju, našych ludziej, akramia toj, jakuju my vymušanyja budziem vykarystoŭvać siońnia.
Abstaviny patrabujuć ad nas rašučych i nieadkładnych dziejańniaŭ. Narodnyja respubliki Danbasa źviarnulisia da Rasii z prośbaj ab dapamozie.
U suviazi z hetym u adpaviednaści z artykułam 51 častki 7 Statuta AAN, z sankcyi Savieta fiederacyi Rasii i ŭ metach vykanańnia ratyfikavanych Fiederalnym schodam 22 lutaha hetaha hoda dahavoraŭ ab družbie i ŭzajemadapamozie z Danieckaj Narodnaj Respublikaj i Łuhanskaj Narodnaj Respublikaj mnoju pryniataje rašeńnie ab praviadzieńni śpiecyjalnaj vajennaj apieracyi».
Jon zajaviŭ, što nibyta nie stavić metaj akupacyju Ukrainy, a ahresiju nazvaŭ samaabaronaj, zaklikaŭšy «jak maha chutčej pieraharnuć trahičnuju staronku» i «nikomu nie dazvalać ŭmiešvacca ŭ našy spravy».
Taksama Pucin zaklikaŭ ukrainskich vajskoŭcaŭ nie vykonvać zahady. I adkryta pryhraziŭ tym, chto vyrašyć umiašacca.
«Ciapier niekalki važnych, vielmi važnych słoŭ dla tych, u kaho moža ŭźniknuć spakusa z boku ŭmiašacca ŭ padziei, jakija adbyvajucca. Chto b ni sprabavaŭ pieraškodzić nam, a tym bolš stvarać pahrozy dla našaj krainy, dla našaha naroda, pavinny viedać, što adkaz Rasii budzie nieadkładnym i pryviadzie vas da takich nastupstvaŭ, ź jakimi vy ŭ svajoj historyi jašče nikoli nie sutykalisia. My hatovyja da luboha raźvićcia padziej. Usie nieabchodnyja ŭ hetaj suviazi rašeńni pryniatyja. Spadziajusia, što ja budu pačuty», — skazaŭ Pucin.
