Žyćcio pad bambardziroŭkami i historyju vyjezdu z achoplenaha ahniom Charkava apisała ŭ Instahramie jaho haspadynia.
«24 lutaha ranicaj my byli doma i spakojna spali. A 5 ranicy pačuŭsia niejki vybuch i ja skroź son navat nie zrazumieła, što heta było. Praź niejki čas, prykładna praz pałovu hadziny, pačulisia nastupnyja vybuchi, zadryžali šyby, ja ŭskočyła i zrazumieła, što adbyvajecca niešta žudasnaje! Nastup i abstreł Charkava (asabliva r-n Paŭnočnaja Sałtaŭka, dzie my žyviom). My ŭśviadomili, što ŭ naš dom pryjšła vajna.
U pieršy dzień vajny byli samyja žorstkija razbureńni. U susiednija damy štodnia traplali snarady, damy hareli na našych vačach. Naš dom niejkim cudam zastavaŭsia ŭ paradku roŭna tydzień, na vośmy dzień paciarpieŭ i naš dom, u bałkon susiedziaŭ prylacieŭ snarad, pažaru nie było, dziakuj Bohu. U dvuch-troch dziasiatkach kvater vysypalisia ŭsie šyby. Taksama dva snarady ŭpali ŭ nas u dvary pierad domam.
Dźvie nočy my siadzieli ŭ padvale. Tydzień siadzieli bieź śviatła. Kab zaradzić telefon, my chadzili ŭ susiedni padjezd u padvał. Zatym nam udałosia źjechać. Charkaŭskija vałanciory dapamahli i vyvieźli nas na čyhunačny vakzał. My sieli ŭ ciahnik Charkaŭ — Lvoŭ (praz 20 hadzin my dabralisia da Lvova). Potym rušyli da miažy z Polščaj. Na miažy my stajali ŭ piešaj čarzie, ludziej było vielmi šmat (4-5 tys.). My prajšli miažu praź dzieviać hadzin.
Kali patrapili ŭ Polšču, da nas pastupiła prapanova ab dapamozie ad Suśvietnaj asacyjacyi influensieraŭ z Manaka, jakija dapamahli nam dabracca da Francyi, kab tut pačakać toj samy dzień, kali my zmožam viarnucca dadomu. Z nami ciapier usio ŭ paradku. My vielmi pieražyvajem za našych rodnych va Ukrainie i pastarajemsia dapamahać našaj krainie adsiul usim, što ŭ našych siłach», — napisała haspadynia.
Čytajcie taksama:
Charkaŭski kot Ściapan, u jakoha miljony padpisčykaŭ u sacsietkach, nie vychodziŭ na suviaź dva tydni
