Uładzimir Zialenski ŭručaje Ivanu Fiodaravu orden «Za Mužnaść» III stupieni.
— Jak prachodziŭ hety abmien? Stała viadoma, što vas abmianiali na 9 rasijskich sałdat terminovaj słužby. Jak heta adbyvałasia?
— Prachodziła dosyć chvalujuča, tamu što heta była druhaja sproba abmienu. Pieršaja sproba abmienu była niaŭdałaj, jana prachodziła ŭ paniadziełak, mianie vazili bolš za siem hadzin u mašynie, paśla čaho paviedamili pra toje, što abmien nie adbudziecca. Viarnuli nazad u kamieru.
— A čamu, nieviadoma? Čamu sarvałasia?
— Taja farmuloŭka, jakuju skazali rasijskija vajskoŭcy, — što maja kraina nie choča mianie zabirać, tamu mianie viarnuli nazad u kamieru. Paviercie mnie, heta dosyć ciažkoje vyprabavańnie, kali siem hadzin ciabie voziać ź miaškom na hałavie, nie razumiejučy, dzie, kudy, — tyja asoby, jakija ciabie voziać, ty im absalutna nie daviaraješ. Jašče sutki, paŭtara sutak ja znachodziŭsia ŭ kamiery.
Paśla hetaha była druhaja sproba abmienu, jakaja taksama była dosyć składanaja. Składanaj jana była jašče i tamu, što abmien pravodziŭsia ŭžo ŭ ciomny čas sutak, jon byŭ pryznačany na 17:30, ale byli zatrymki, zaciažki, niestykoŭki. I pa fakcie abmien adbyŭsia ŭžo ŭ 18:40, kali było ciomna. Ja byŭ upeŭnieny, što abmien nie adbudziecca i hetym razam, ale, dziakuj bohu, abmien adbyŭsia. I jak vy bačyli, mianie abmianiali na dzieviać rasijskich sałdat. Ale sałdatami hetych — napeŭna, pa ŭzroście ja nie mahu skazać «dziaciej» — junakoŭ, ich sapraŭdy nielha nazvać, bo chłopcam pa 18—19 hadoŭ. Ale heta tyja ludzi, jakija pryjšli zabivać moj narod u maju krainu. I voś tak adbyŭsia druhi abmien.
— Ivan, što adbyvałasia z vami ŭ pałonie? Zialenski kazaŭ pra toje, što vas katujuć.
— U pałonie ŭsio było dosyć składana, składana emacyjna, u kamiery, u jakoj mianie ŭtrymlivali.
— Dzie vy znachodzilisia, u jakim nasielenym punkcie?
— Ja znachodziŭsia ŭ Mielitopali, u SIZA horada Mielitopala. U kamiery, kali sa mnoj byli pieramovy, kali ad mianie treba było niešta atrymać, časam znachodziłasia piać, šeść, siem vajskoŭcaŭ vakoł mianie sa zbrojaj. Jany mianie rukami nie čapali, ale paviercie, siem čałaviek sa zbrojaj, jakija znachodziacca pobač, dastatkova, kab pierakanaŭča davieści svaju pazicyju. Albo ŭ susiedniaj kamiery kahości katavali — i byli čutnyja tyja kryki, jakija dakładna psichałahična cisnuć tak, što heta absalutna dakładna možna supastavić ź ciskam, z katavańniami i hetak dalej. Tamu ŭsie hetyja šeść dzion byli dosyć ciažkija.
— Jašče raz chaču ŭdakładnić, vas nie vyvozili ź Mielitopala? Voś hetyja ŭsie apaviadańni, što vas u Łuhansk advieźli i hetak dalej… Što heta było za SIZA, IČU niejki?
— Heta SIZA haradskoha adździeła palicyi.
— A vy razumiejecie, chto tam jašče siadzić u hetych kamierach? Heta tyja, chto siadzieŭ, kali horad byŭ pad kantrolem ukrainskich uładaŭ?
— Nie, heta SIZA całkam pad kantrolem rasijskich vajskoŭcaŭ, tudy jany pryvoziać absalutna rozny kantynhient. Pryvoziać mitynhoŭcaŭ na vulicach i asobna sprabujuć danieści im pazicyju, čamu im nie treba vychodzić na mitynhi. Pryvoziać, jak im zdajecca, dyviersantaŭ, jakich prosta ŭ ciomny čas sutak zatrymali ŭ horadzie, jakim sprabujuć pryviazać dyviersii i zaciskajuć im palcy ŭ dźviery dla taho, kab jany skazali, ź jakoj jany armii. Heta prosta žychary horada. Tam znachodzicca absalutna rozny kantynhient, i takim čynam rasijanie sprabujuć pastavić svaje paradki palicejskaj dziaržavy ŭ našym demakratyčnym ŭkrainskim Mielitopali.
— Jašče raz udakładniu: vas nie bili?
— Mianie — nie.
— Jak dumajecie, heta z-za ahałoski vakoł vas?
— Ja ŭpeŭnieny, što heta vyklučna z-za ahałoski. Za heta ja chaču padziakavać volnaj presie, jakaja abjektyŭna aśviatlała hetuju infarmacyju, palitykam, jakija padniali dadzienaje infarmacyjnaje paviedamleńnie na najvyšejšy suśvietny ŭzrovień. Ja dumaju, što tolki dziakujučy ahałoscy i pilnaj uvazie da hetaha pytańnia mnie ŭdałosia zastacca cełym.
— Vy kažacie, što jany ad vas u kamiery niešta patrabavali: što pytalisia? Što chacieli ad vas atrymać?
— Ad mianie chacieli atrymać zajavu ab zvalnieńni, ad mianie chacieli atrymać niejkija dakumienty na pryznačeńnie niejkich namieśnikaŭ, na vykanańnie niejkich abaviazkaŭ. Ale hetyja ludzi absalutna niepiśmiennyja, nie raźbirajucca va ŭkrainskim zakanadaŭstvie — što mer svaim rosčyrkam piara nie moža zvolnicca z pracy, što adstaŭku pavinny pryniać deputaty haradskoj rady. Jany nie razumiejuć, što mer nie moža pryznačyć namieśnika, za heta pavinny prahałasavać deputaty haradskoj rady. Chacieli atrymać heta spačatku. Paśla jany chacieli, kab ja daŭ ukazańni kamandzie, kab jana praciahnuła pracavać pad rasijskimi ściahami i ź niezrazumiełym vykanaŭcam abaviazkaŭ mera. Paśla jany chacieli, kab ja daŭ ukazańnie kamunalnym pradpryjemstvam praciahnuć pracavać. Voś takija byli zadačy. Ich zadača była adna: kab ja siadzieŭ u SIZA, a horad žyŭ svaim žyćciom. A tak nie budzie.
— Vy padpisali ŭ vyniku što-niebudź?
— Byli padpisanyja šerah dakumientaŭ, jakija nie niasuć nijakaj jurydyčnaj kaštoŭnaści, ale tolki dziakujučy hetamu i ŭ tym liku dziakujučy hetamu mnie ŭdałosia zastacca cełym u SIZA.
— Raskažycie, dzie vy zaraz znachodziciesia? Ci ŭ biaśpiecy vy ciapier?
— Ciapier ja znachodžusia ŭ Kijevie, siońnia ŭ mianie była sustreča z prezidentam Zialenskim, paśla hetaha my abmierkavali ŭsiu biahučuju situacyju, pierśpiektyvy raźvićcia situacyi, i ŭžo zaŭtra ja budu na terytoryi Zaparožskaj vobłaści. Jość peŭny płan dziejańniaŭ, jaki ja pa daručeńni prezidenta pavinien vykonvać.
— A sam abmien dzie adbyvaŭsia? U Mielitopali?
— Nie, sam abmien adbyvaŭsia ŭ Vasiljeŭskim rajonie, pobač z Vasiljeŭkaj. Umoŭna na linii raźmiežavańnia, jakuju siońnia kantralujuć Uzbrojenyja siły Ukrainy i Uzbrojenyja siły Rasijskaj Fiederacyi.
— Halina Danilčanka, kali ja nie pamylajusia, nazyvaje siabie v. a. mera Mielitopala. Jak vy razumiejecie jaje rašeńnie publična zajavić, što jana budzie pracavać z rasijskimi akupacyjnymi ŭładami?
— Majo dakładnaje mierkavańnie, što Halina Danilčanka padpisała sabie śmiarotny prysud. Ja ŭpeŭnieny, što ŭkrainskaja dziaržaŭnaść vierniecca i suvierenitet Ukrainy znoŭ pieramoža ŭ horadzie Mielitopali, i joj nie ŭdasca syści ad kryminalnaha pieraśledu. A kab joj syści ad kryminalnaha pieraśledu, jaje pazbaviać žyćcia sami rasijskija śpiecsłužby. Jana heta, ja dumaju, razumieje, ale baicca siońnia sumlenna ŭ hetym pryznacca. Tamu ja tak aceńvaju rašeńnie Haliny Viktaraŭny - heta samahubstva.
— Jak šmat siarod deputackaha korpusa ludziej, jakija ŭžo padtrymali Halinu Danilčanka?
— Z saraka dvuch — čatyry.
— Chto hetyja ludzi? Jakaja heta partyja?
— Partyja «Apazicyjny błok», jakaja kantralujecca Balickim Jaŭhienam Vitaljevičam, na siońniašni dzień deputatam abłasnoj rady. Heta čatyry čałavieki, jakija padtrymali Halinu Danilčanka, z 42 deputataŭ.
— A vy ź jakoj partyi?
— Ja biespartyjny.
— A ŭvohule ŭ horadzie, jak vam zdajecca, kolki ludziej za Rasiju? I kolki hatovyja pierajści?
— Majo dakładnaje mierkavańnie, što na siońniašni dzień padtrymka Rasijskaj Fiederacyi ŭ cełym va Ukrainie mizernaja. Kali ŭkraincy bačać, jakim čynam Rasijskaja Fiederacyja raspraŭlajecca ź ich klučavymi haradami: z Charkavam, z Vałnavachaj, z Maryupalem na siońniašni dzień — z kožnym dniom stanovicca ŭsio mienšaj i mienšaj padtrymka Rasijskaj Fiederacyi. Kali raniej Rasijskaja Fiederacyja dekłaravała tak zvany «ruski mir», to siońnia «miram» i nie pachnie. Taja ž situacyja ŭ Mielitopali. Mielitopalcy nie znachodziacca ŭ vakuumie, mielitopalcy znachodziacca ŭ demakratyčnym hramadstvie, i jany bačać usio, što adbyvajecca. Jany bačać, ź jakimi mietadami Rasija pryjšła ŭ Mielitopal. Tamu siońnia niama padtrymki Rasijskaj Fiederacyi ŭ horadzie Mielitopali.
— Ivan, ja raskažu svaju asabistuju historyju, ja z Prymorska, jaki pa susiedstvie z vami. I kali zdaryŭsia Krym u 2014 hodzie, moj baćka žyŭ na Danbasie i kazaŭ, što tak, pačałasia vajna. Potym u jaho vyklučyli ŭkrainski televizar, uklučyli rasijski, i jon kazaŭ, što ŭkrainskaja armija — nacysty, fašysty i hetak dalej. Zaraz u Mielitopali ŭžo rasijski televizar. Ci nie baiciesia vy, što ŭ suviazi z hetym pamianiajucca nastroi?
— Viadoma, televizar ŭpłyvaje na nastroi. Viadoma, prapahanda ŭpłyvaje na nastroj. Ale my pavinny dakładna razumieć, što ŭkrainskaje hramadstva za vosiem hadoŭ, z 2014 hoda, pamianiałasia kardynalna, da čaho Rasijskaja Fiederacyja nie była hatovaja. Jany čakali, što siońnia takija ž nastroi, jak u 2014 hodzie, — i ich buduć hetak ža, jak u Daniecku ŭ 2014 hodzie, sustrakać i ŭ Prymorsku, i ŭ Biardziansku, i ŭ Mielitopali. Ale hramadstva za siem hadoŭ pamianiałasia kardynalna, z adnaho boku. Ź inšaha boku, jany vyrazna bačać supraćstajańnie hramadstva, jakoha nie było ŭ 2014 hodzie: ludzi svabodna vychodziać — heta dva. Tamu ni za tydzień, ni za miesiac nielha telebačańniem budzie pramyć mazhi žycharam, u tym liku — žycharam horada Mielitopala.
Viadoma, zaraz jany zabłakujuć telekanały, viadoma, nastupnym etapam jany zabłakujuć internet. Usie mietady ŭpłyvu Rasijskaj Fiederacyi daŭnym-daŭno zrazumiełyja. Ale naša zadača: u samyja karotkija terminy siłami Uzbrojenych siłaŭ Ukrainy, jakija siońnia strymlivajuć rasijskuju ahresiju, siłami pratesnaha nastroju žycharoŭ horada Mielitopala viarnuć ukrainskuju jurysdykcyju na terytoryju horada Mielitopala. I znoŭku padniać tam ŭkrainski ściah. Tamu ci bajusia ja prapahandy? Viadoma, ja razumieju, što heta pracuje. Naša zadača — nie dać času dla hetaj prapahandy.
Čytajcie taksama:
Mera Mielitopala Ivana Fiodarava abmianiali na dzieviaciarych rasijskich sałdat terminovaj słužby
Prezident Zialenski pahavaryŭ z meram Mielitopala, jakoha ŭkraincy siońnia vyzvalili z pałonu šlacham śpiecapieracyi
Ukraina praviała śpiecapieracyju pa vyzvaleńni mera Mielitopala z rasijskaha pałonu
