Fota: AR
Jana apisvaje niekatoryja strašnyja vypadki:
«U pasiołku Makaraŭ Kijeŭskaj vobłaści 80-hadovamu mužčynu adrezali ruki na vačach u dački. Ad atrymanych ran jon pamior.
U Irpieni dvaccacihadovuju ciažarnuju žančynu zhvałtavali dva [ruskija]. Jana straciła dzicia.
Na Chiersonščynie 60-hadovaha mužčynu bili ŭ prysutnaści dački — prykładami, pałkami.
Padčas akupacyi siołaŭ Jahadnaje i Łukašoŭka na Čarnihaŭščynie rasijskija zachopniki zrabili svoj štab va Uźniasienskaj carkvie. U joj znajšli cieły ludziej, vierahodna, miascovych žycharoŭ, jakija byli rasstralanyja rasijskimi vajskoŭcami».
«Teror, žorstkaje abychodžańnie i zabojstvy mirnych žycharoŭ na akupavanych terytoryjach — heta vajennaje złačynstva, vyznačanaje Statutam Mižnarodnaha vajennaha trybunała i rymskim statutam Mižnarodnaha kryminalnaha suda, i parušeńnie normaŭ Ženieŭskaj kanviencyi ab abaronie hramadzianskaha nasielnictva padčas vajny», — źviartaje ŭvahu Dzianisava.
