«Nu jak ja svajho siabra Tošu pakinu na vajnie? My ž ź im i pad bambiožkami, i hoład pieražyli», — raspaviała babula, jakaja hoład pieražyvała razam ź pieŭniem, a nie ź pieŭniem na stale.
Ale najbolš karystalnikaŭ uraziŭ źniešni vyhlad pieŭnia Tošy.
Nu i, kaniečnie, błohiery ŭzhadali niazłomnaha pieŭnia na šafkach u Baradziancy.
75
0
37
3
2
1
