«U rozny čas my raspłačvalisia za pryncyp adnahałosnaści ŭ źniešniaj palitycy JEZ, pasłablajučy i zaciahvajučy svaje dziejańni», — rastłumačyŭ svaju pazicyju Barel.
Jon adznačyŭ, što aŭtsajdary ŭsio čaściej vykarystoŭvajuć prava vieta i siadziać na svaich pazicyjach, nie šukajučy zdarovaha kampramisu, i hetaja praktyka apošnim časam nabiraje abaroty.
Barel pryvioŭ prykład z uviadzieńniem sankcyj suprać Rasii, zhadaŭšy, što z sankcyjnaha śpisu ŭ apošni momant niezrazumiełym čynam źnik patryjarch Kirył, jaki źjaŭlajecca pierakananym prychilnikam pucinskaj vajny.
«U kancy maja my dasiahnuli damoŭlenaści ab 6-m pakiecie sankcyj suprać Rasii (u dačynieńni da nafty, strachavańnia i pašyreńnia sankcyjnaha śpisu). Ale nam spatrebiŭsia na heta miesiac. I ja škaduju, što niekatoryja zaklučnyja pałažeńni byli pamiakčanyja, i patryjarch Kirył byŭ vyklučany sa śpisu padsankcyjnych asob, niahledziačy na toje, što jahonaja prysutnaść u śpisie nie asprečvałasia padčas abmierkavańniaŭ na samicie», — raskazaŭ Barel.
U suviazi z hetym jon padkreśliŭ, što ŭ takich situacyjach «my pavinny pierahledzieć naš praces pryniaćcia rašeńniaŭ».
