Vy hulajecie za biezymiennaha aranžavaha kata, jaki sprabuje viarnucca dadomu paśla padzieńnia ŭ kanalizacyju paŭrazburanaha kibierhorada. Ludziej tam niama, zatoje jość robaty. Adzin ź ich (dron B-12) budzie supravadžać vas usiu hulniu. Što važna: heta nie niejki kot-mutant, nie robakot, a samy zvyčajny.
Raspracoŭščyki prykłali niamała namahańniaŭ, kab dakładna pieradać usiu łasku i chaatyčnaść žyvioły ŭ hulniavym pracesie.
Vy možacie drapać dźviery i meblu, źbivać pradmiety sa stałoŭ prosta tak, abo zaskakvać na stos knih, kab jon pierakuliŭsia. Niekatoryja z hetych pavodzinaŭ źviazany z hulniavym pracesam, a niekatoryja možna rabić prosta tak, kab rassłabicca.
Pry hulni na prystaŭcy kantroler vibruje, kali kot u hulni varkoča.
Vy pieramiaščajeciesia ŭ hulni praź ciesnyja zavułki, nieonavyja šyldy i vysokija šmatkvaternyja damy. Možna ź lohkaściu pieraskokvać z kandycyjaniera na bałkon kvatery abo na telefonny słup.
Hulnia składajecca z paśladoŭnaha rašeńnia hałavałomak. Kab znajści rašeńnie, vam treba aryjentavacca ŭ navakolnym asiarodździ hulni, u fizicy. Naprykład, treba šturchnuć doški, kab stvaryć darožki dla prachodu, abo praśliznuć ŭ pierakulenuju bočku, kab pierakacić jaje i vykarystać u jakaści prystupki. Jość zachaplalnyja sceny pahoni, kali vy ŭciakajecie ad istot-mutantaŭ.
Hulnia zusim nie składanaja, možna hulać u svajo zadavalnieńnie. U vas jość biaskoncaja kolkaść žyćciaŭ, i niama nijakaha ŭronu ad padzieńnia. Tym nie mienš, hulnia zachoplivaje svaim nasyčanym siužetam i fonam. U hulni cudoŭna aformleny horad, z kožnaj drabnicaj, poŭny cikavych zachaplalnych historyj.
Hulnia «Vałacuha» heta śviet, u jakim zaŭsiody pryjemna pravodzić čas. Kot moža zadramać, a vy budziecie prosta siadzieć, nazirajučy, jak kamiera pavolna pieraklučajecca na bujny płan, kab pakazać bolš šykoŭnaj abstanoŭki horada i pryrody. Hraje piaščotnaja muzyka, piaščotnaje varkatańnie hučyć praz kantroler i dynamik.
Zmročny, ale pryvablivy kibierpank, kvesty ŭ hałavałomki, zapakavanyja ŭ 5-hadzinnuju historyju, i ŭsio heta ŭ ciele kata — voś sakret hetaj cudoŭnaj pryhody.
Stray heta zachaplalny vopyt, taja hulnia, jakaja nie pakidaje vašaha rozumu paśla zaviaršeńnia.
U pieršuju čarhu jana moža być cikavaja tym, chto daŭno admoviŭsia ad kampjutarnych hulniaŭ. Jana nie patrabuje hulniavych navykaŭ i prosta raduje navat kali kot spyniajecca i čuchaje siabie za vucham.
A voś surjoznym hiejmaram, jakija nastrojenyja na ciažkija vyprabavańni, hulnia moža nie zajści.
