Pra heta Łukašenka zajaviŭ na sustrečy z načalnikam inśpiekcyi Juryjem Ciercielem.
«Inśpiekcyja — adnosna vajenizavanaje farmavańnie. Vajskovaha čałavieka tudy nakiroŭvajučy, ja mierkavaŭ, što hety składnik budzie ŭzmocnieny», — skazaŭ jon.
«Rabiat treba vučyć. Heta ž nie prosta ŭziaŭ vintoŭku i pajšoŭ na front. Ludziej treba vučyć, — padkreśliŭ Łukašenka. — Heta nie tamu što nadzvyčajščyna niejkaja, ale ŭsie my mužyki, my pavinny być da hetaha hatovyja. Nu, a tabie treba navučycca kiravać hetym vojskam. Kali, ja kažu, raptam, nie daj boh. Ale vučeńni pravodzić treba. Treba, kab byli padrychtavanyja ludzi. Heta znoŭ vopyt Ukrainy, kali spachapilisia i pačali chapać niepadrychtavanych ludziej (tam krainu razvalili jašče da pačatku hetaj apieracyi) — i na front».
Raniej dla baraćby z unutranymi i źniešnimi vorahami režymu sabralisia pryciahvać ratavalnikaŭ.