Čytač skončyŭ škołu ŭ hetym hodzie. Na bijafak jon nie źbiraŭsia. Tam budzie vučycca jaho siabar.
«U siarednich i starejšych kłasach moj siabar (poł nie nazyvajecca) udzielničaŭ u alimpijadach pa dvuch pradmietach. Adzin ź ich chimija. Sioleta jon dajšoŭ da «respubliki», ale pieramožcam nie staŭ —raspaviadaje čytač. — Jon, jak i ŭsie my, rychtavaŭsia da CT. Źbiraŭsia vyvučać chimiju. U kancy krasavika ci na pačatku maja jamu pryjšoŭ zvyčajny papiarovy list, u jakim paviedamlałasia, što na bijafaku BDU adkryvajecca novaja śpiecyjalnaść, źviazanaja ź bijatechnałohijami. Jaho zaprašali prajści adbor i pasprabavać tudy pastupić. Jon vyrašyŭ, čamu b i nie».
Pa słovach surazmoŭcy «Zierkała», vyprabavańniaŭ było dva. Pieršaje — napisać ese pra toje, čamu čałaviek chacieŭ by vučycca na bijafaku. Druhoje — prajści sumoŭje.
«Hatovaje ese siabar adpraviŭ pa elektronnaj pošcie ŭ BDU. Było heta ŭ mai. Zatym jamu znoŭ ža na «elektronku» pryjšoŭ adkaz z VNU, u jakim jaho zaprasili na sumoŭje, — uspaminaje surazmoŭca «Zierkała». — Samo sumoŭje prachodziła ŭ červieni ŭ rektaracie BDU. Na im prysutničali rektar, dekan bijafaka, ministr achovy zdaroŭja i jaho namieśnik. Padletkaŭ vyklikali pa adnym. U asnoŭnym u ich pytalisia pra intaresy, zadavali pytańni pa bijałohii. Ale nie składanyja. Śpiecyjalna rychtavacca da sumoŭja nie patrabavałasia».
Surazmoŭca «Zierkała» kaža, što ŭ adbory ŭdzielničali bolš za sto čałaviek — talenavityja abituryjenty z usioj krainy:
— Jak my ź siabram zrazumieli, heta chłopcy i dziaŭčaty, jakija prajavili siabie, naprykład, u alimpijadach pa niekalkich pradmietach abo ŭ navukovych pracach.
— A Mikałaj Łukašenka taksama byŭ na sumoŭi?
— Siabar jaho nie bačyŭ. Pra toje, što ź imi budzie vučycca Mikałaj, im nichto nie kazaŭ, ale my sami vykazali zdahadku, kali ŭ internecie stała źjaŭlacca infarmacyja, što Kola źbirajecca ŭ BDU.
— A im niejak tłumačyli, čamu hrupu źbirajuć takim čynam, a nie tradycyjna z dapamohaj CT?
— Nie, tolki rastłumačyli, što hetaja śpiecyjalnaść zapatrabavanaja dziaržavaj i ich dla jaje adabrali.
Pa słovach surazmoŭcy «Zierkała», prykładna ŭ siaredzinie červienia jaho siabar daviedaŭsia, što jon trapiŭ u lik tych, chto budzie vučycca na novaj śpiecyjalnaści. Zatym, «jašče išło CT», pryjaciela, jak i ŭsich, chto prajšoŭ adbor, zaprasili ŭ BDU. Jany zaklučali dahavory, kab vučycca biaspłatna.
— Adzin kaža, što ŭ hrupu nabrali prykładna 20—25 čałaviek, — raspaviadaje čytač. — Moj pryjaciel, darečy, zdavaŭ CT. Na ŭsialaki vypadak, kali b raptam nie prajšoŭ na novuju śpiecyjalnaść.
Ź Mikałajem Łukašenka, adznačaje surazmoŭca «Zierkała», jaho adnahrupniki ŭžo bačylisia.
— U lipieni ich zaprasili źjeździć na pradpryjemstva, jakoje zajmajecca vytvorčaściu karmoŭ dla žyvioł (vierahodna, havorka idzie pra Biełaruskuju nacyjanalnuju bijatechnałahičnuju karparacyju). Nakolki ja zrazumieŭ, kali jany tudy pryjechali, Mikałaj užo byŭ tam. Jaho astatnim nichto nie pradstalaŭ. Dy i ŭ ich nie było reakcyi: «Vaŭ, heta ž Kola Łukašenka». Usie byli ŭ dobrym nastroi. Im raspaviadali pra prafiesiju i toje, jak jany buduć pracavać, — kaža čytač. — Siabar skazaŭ, što Mikałaj zvyčajny chłopiec. Nijak nie staraŭsia vyłučacca, a, jak i ŭsie, chadziŭ, uvažliva hladzieŭ i słuchaŭ.
Pa słovach surazmoŭcy «Zierkała», ekskursija doŭžyłasia niekalki hadzin.
— U Minsk źjazdžali bieź Mikałaja — praciahvaje surazmoŭca «Zierkała». — Tut padrabiaznaściaŭ ja ŭ adnaho nie ŭdakładniaŭ.
Jon kaža, što zaniatki ŭ jaho siabra pavinny pačacca, jak i va ŭsich, 1 vieraśnia. Ničoha niezvyčajnaha, naprykład, taho, što za hrupaj budzie sačyć achova, chłopcam nie paviedamlali.
— Ale pryjaciel skazaŭ, što ŭ ich budzie svaja prahrama navučańnia, i na pary jany buduć chadzić asobna, — adznačaje surazmoŭca «Zierkała».
— A jak sami chłopcy adreahavali na toje, što ŭ ich hrupie apynuŭsia samy viadomy abituryjent 2022 hoda?
— Moj siabar — zvyčajna. Budzie vučycca, i budzie. Ale ja viedaju, što jość rabiaty, jakija sioleta naadvarot chacieli pastupić mienavita na bijafak BDU. Mierkavali, kali tam čakajuć Mikałaja, mahčyma, u korpusie zrobiać novy ramont, źjavicca kłasnaje abstalavańnie, mahčyma, navat pavysicca jakaść adukacyi.
U «Zierkała» jość pieralik abituryjentaŭ, jakija buduć sioleta vučycca na bijafaku BDU na biudžecie i na płatnym. Danych Mikałaja Łukašenki tam nie znajšli. Infarmacyi pra hetaha čytača — taksama. Surazmoŭca vydańnia tłumačyć heta tak:
— Ja tak razumieju, što ŭ ich byŭ svoj konkurs, tamu ich i niama hetym śpisie.
Chto padaŭsia na śpiecyjalnaść, jakuju imavierna abraŭ Mikałaj Łukašenka? Jość cikavaja detal
Rektar mieda vydychnuŭ: Mikałaj Łukašenka padaŭ dakumienty ŭ BDU, imavierna na bijafak
