Aleś Bialacki atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju miru

Aleś Bialacki atrymaŭ Nobieleŭskuju premiju miru 33

Narviežski nobieleŭski kamitet siońnia abjaviŭ u Osła łaŭreataŭ Nobieleŭskaj premii miru za 2022 hod. Imi stali biełarus Aleś Bialacki i pradstaŭniki pravaabarončych arhanizacyj «Miemaryjał» z Rasii i «Centr hramadzianskich svabod» z Ukrainy. Heta druhaja Nobieleŭskaja ŭznaharoda za historyju Biełarusi. Pieršuju ŭ 2015 hodzie atrymała piśmieńnica Śviatłana Aleksijevič.

Na premiju štohod pretendujuć sotni kandydataŭ. Siarod ich sioleta byli Suśvietnaja arhanizacyja achovy zdaroŭja, «Reparciory bieź miežaŭ», rasijski apazicyjny palityk Alaksiej Navalny, bijołah i piśmieńnik Devid Etenbara. Taksama ŭ śpisie fihuravali Hreta Tunbierh, Bił Hiejts, ministr zamiežnych spraŭ Tuvału Sajman Kofe i Śviatłana Cichanoŭskaja.

U pazaminułym hodzie Nobieleŭskuju premiju miru atrymała Suśvietnaja charčovaja prahrama AAN za «vysiłki ŭ baraćbie z hoładam, za ŭniosak u dasiahnieńnie miru ŭ zonach kanfliktaŭ i za dziejnaść u jakaści viadučaj siły ŭ dziejańniach, što praduchilajuć vykarystańnie hoładu jak zbroi vajny ci kanfliktaŭ». U minułym — dva žurnalisty, rasijanin Dźmitryj Murataŭ i filipinka Maryja Resa.

Zhodna z zapavietam Alfreda Nobiela, premija miru prysudžajecca asobie ci arhanizacyi, «jakaja najbolš i najlepš za usich papracavali dla ŭmacavańnia braterstva pamiž narodami, dla taho, kab raspuścić ci skaracić dziejnyja armii, albo tamu, chto spryjaŭ praviadzieńniu mirnych pieramovaŭ».

60-hadovy Aleś Bialacki dva tydni tamu adznačyŭ svoj jubilej u turmie. Ën z 2021 hoda znachodzicca ŭ źniavoleńni za svaju pravaabarončuju dziejnaść. Bialacki nie pieršy raz u źniavoleńni. Ułady ŭžo aryštoŭvali jaho na pačatku 2010-ch. Ale jon nie pakinuŭ spravy svajho žyćcia — pravaabarončaha centra «Viasna», jaki jon stvaryŭ u 1996-m.

Aleś Bialacki byŭ adnym z pačynalnikaŭ ruchu za niezaležnaść Biełarusi jašče na pačatku 1980-ch. I staŭ adnym ź simvałaŭ baraćby biełaruskaha naroda za svabodu, pravy i suprać vajny.