Astra padkreślivaje, što da momantu publikacyi nie zmahło paćvierdzić ni asobu samoha apaviadalnika, ni asoby ludziej, jakich jon nazyvaje ŭdzielnikami kanfliktu.
Sa słoŭ surazmoŭcy Astra, kanflikt pačaŭsia z taho, što troje sałdat — dahiestaniec, azierbajdžaniec i adyhiejec — zachacieli «napisać raparty ab tym, što nie chočuć bolš słužyć», bo heta «nie ich vajna». Daviedaŭšysia pra heta, adzin z kamandziraŭ, jakoha krynica nazyvaje padpałkoŭnikam Andrejem Łapinym, nibyta «ŭsich sabraŭ» i zajaviŭ, što «heta śviataja vajna».
U apoviedzie śćviardžajecca, što paśla hetaha vajskoŭcy tadžykskaha pachodžańnia zajavili, što śviataja vajna — heta vajna musulman suprać niaviernych; padpałkoŭnik u adkaz nibyta nazvaŭ Ałacha «słabakom» abo «bajaźliŭcam», što «pavierhła ŭ šok» mnohich prysutnych.
Łapin skazaŭ, što «Ałach, značyć, bajaźliviec, kali jon nie dazvalaje vajavać za tuju krainu, jakoj ty daŭ prysiahu». < … > Fraza vielmi mnohich pavierhła ŭ šok — tych, chto tam stajaŭ na placy. Tamu što ŭ nas i z aficerskaha składu jość musulmanie — i baškiry, i tatary.
Pa słovach krynicy Astra, nieŭzabavie na strelbiščy troje vychadcaŭ z Tadžykistana, jakija słužyli pa kantrakcie, skazali inšym musulmanam adyści ŭ bok, «raźviarnuli svaje aŭtamaty», zabili padpałkoŭnika Łapina i adkryli biazładnuju stralbu, zabiŭšy nibyta jašče 29 čałaviek. Praparščyk pa proźviščy Siamionaŭ, pačuŭšy stralbu, nibyta zabiŭ dvuch napadnikaŭ i paraniŭ treciaha, jakomu ŭdałosia źbiehčy.
Surazmoŭca vydańnia nazyvaje imiony mierkavanych zabojcaŭ — staršy siaržant Bikzot, małodšy siaržant Ami (jamu nibyta ŭdałosia źbiehčy) i Anuše.
