Fota: MNS
66-hadovy žychar vioski Budoŭla Mahiloŭskaha rajona znajšoŭ u svaim chlavie asinyja hniozdy i vyrašyŭ pazbavicca ad niepažadanych susiedziaŭ davoli niezvyčajnym sposabam: prynios pajalnuju lampu i staŭ palić joj vosaŭ razam ź ichnim žytłom. Ale ŭ niejki momant nie dahladzieŭ, i ahoń pierakinuŭsia na chleŭ.
U vyniku chleŭ daščentu zhareŭ razam z asinym hniazdom i samimi vosami. Atrymałasia jak u toj narodnaj prymaŭcy: «Chleŭ zhareŭ, ale kolki i myšej lasnuła». Tolki zamiest myšej — vosy.
I dobra jašče, što ahoń nie pierakinuŭsia na chatu i sam mužčyna nie paciarpieŭ.
3
17
9
1
0
1
