ČKB i prysud
Navoša kaža, što zavočny prysud ničoha nie źmianiŭ u jaho žyćci. Sam jon nie bačyŭ pastanovy suda i nie nadta cikaviŭsia pracesam. Dyj na sud jaho nie zaprašali.
«Taja ž kvatera, jakuju ŭ mianie, napeŭna, buduć adbirać, była aryštavanaja jašče hod tamu. Niejkija rachunki ŭ mianie tam zabłakavanyja. U pryncypie, z usim, što ŭ mianie było ŭ Biełarusi i Rasii, mnie daviałosia rasstavacca ŭ 2020 i 2021 hodzie, kali stała zrazumieła, što pieraśledavać buduć usich», — padzialiŭsia miedyjamieniedžar.
Jon dadaŭ, što na fonie ŭsich padziej — represij, vajny — hetyja materyjalnyja rečy padajucca drobiaźziu. Usio niezakonna adabranaje budzie paśla viernutaje, upeŭnieny Navoša.
Jon kaža, što hetyja virtualnyja prysudy — ništo ŭ paraŭnańni z realnymi, «niejkimi stalinskimi pa terminach, prysudami», pa jakich siadziać Siarhiej Cichanoŭski, Ihar Łosik i inšyja palitviaźni.
«Niachaj heta buduć virtualnyja prysudy, ja hatoŭ da taho, što mnie jašče 5 raz pa 12 hod daduć, kali heta budzie aznačać svabodu dla niejkich ludziej, jakija fizična znachodziacca ŭ dasiahalnaści dla režymu Łukašenki», — kaža jon.
Što da ČKB, to Dźmitryj adznačaje, što nie byŭ častkaj kamandy, ale padtrymaŭ prajekt materyjalna, kali daviedaŭsia pra jaho. Z kamandaj taksama praktyčna nie byŭ znajomy.
«Bačyŭ tolki adnaho čałavieka i ličyŭ, što heta pravilna, što ja nikoha nie viedaju asabista, bo raptam za mnoj užo sočać, raptam mianie niedzie złoviać ci moj telefon uzłamajuć. Ja na toj momant jašče kiravaŭ kampanijami, jakija aktyŭna pracujuć u Biełarusi, Rasii i Ukrainie».
Navoša ŭ 2020 hodzie ličyŭ pravilnym fiksavać złačynstvy i ahučvać imiony siłavikoŭ i sudździaŭ, datyčnych da palityčnaha pieraśledu i katavańniaŭ, jon mierkavaŭ, što heta moža papiaredzić ździajśnieńnie novych złačynstvaŭ.
«Na žal, heta hipoteza nie paćvierdziłasia», — kanstatuje jon. Złačyncy va ŭładzie praciahvajuć ździajśniajuć złačynstvy, niahledziačy na ahałosku. «I ŭ hetym sensie ideja nie spracavała».
Pa słovach miedyjamieniedžara, ČKB zakryli, ale danyja, sabranyja na pamahatych režymu, zachavali dla budučych sudoŭ.
Navoša prakamientavaŭ taksama skandał, źviazany z ČKB.
Jon ličyć, što napačatku takaja pamyłka była niepaźbiežnaja, bo prajekt pačynali studenty-amatary. Ale paźniej, kali stała zrazumieła, što heta hulnia ŭdoŭhuju, varta było pierastroić prajekt na prafiesijny ład, čaho nie adbyłosia.
Sport i palityka
Navošu «Naša Niva» paprasiła prakamientavać čarhovaje vykazvańnie Darji Domračavaj, jakaja bačyć sport vyklučna pa-za palitykaj. Navoša nazvaŭ heta absalutnaj kryvadušnaściu. Bo Domračava sama nieadnojčy sustrakałasia z Łukašenkam u niefarmalnaj abstanoŭcy. Vidavočna, kaža Navoša, što tam sport nie byŭ pa-za palitykaj, Łukašenka «siłkavaŭsia hetymi ŭsimi miedalami» i na heta abapiraŭsia.
Pavodle Navošy, sama Domračava zjaŭlajecca emblemaj i tłumačeńniem taho, čamu biełaruski sport znachodzicca ciapier nie na mižnarodnych spabornictvach.
Navoša zakidaje zorcy bijatłonu toje, što jana nie zdoleła nazvać svaimi imionami toje, što adbyłosia padčas pratestaŭ, navat źbićcio siłavikami svajho brata.
Miedyjamieniedžar zhadvaje, što, kali rasijskaja rakieta trapiła ŭ dom u Dniapry, dzie zahinuła bolš za 40 čałaviek, biełaruskija spartoŭcy byli na pryjomie ŭ Łukašenki i pościli adtul «śviatočnyja» fotački ŭ Instagram.
«Voś heta roŭna toje, čamu biełaruskaha sportu nie budzie na mižnarodnych spabornictvach. Ciapier užo doŭha», — kaža Navoša.
Jon pradkazvaje, što dla tych spartoŭcaŭ, što trapiać u sankcyi praz padtrymku ahresii va Ukrainie, prablemy nie skončacca navat paśla vajny.
Aptymistyčny i piesimistyčny scenary
Adkazvajučy na pytańnie pra pierśpiektyvy i budučyniu Biełarusi, Navoša skazaŭ, što bačyć dva scenary.
«Ciapier zanadta šmat zaviazana na vajnie, jakuju Rasija viadzie suprać Ukrainy z dapamohaj Łukašenki, na tym, ci daviadziecca Biełarusi ŭdzielničać u hetaj vajnie jašče i ŭłasnymi vojskami, ci budzie jašče adno ŭvarvańnie ź biełaruskaj terytoryi va Ukrainu».
Jon pierakanany, što Ukraina ŭ vyniku adabjecca, ale pytańnie, jakoj siły ŭdar budzie naniesieny pa pucinskim režymie, «ci pojduć tam niejkija raskoliny, ci stanie jon słabiejšy». Bo kali nie, to
my jak kraina akažamsia namiortva prypiačatanymi da Rasii, jakuju ŭvieś cyvilizavany śviet budzie dušyć, pazbaŭlać resursaŭ, uskładniać žyćcio lubymi sposabami, kab Rasija (a razam i Biełaruś) była nie zdolnaja ažyćciaŭlać zanadta surjoznuju ahresiju. Heta aznačaje jašče hady davoli ciažkaha, zmročnaha žyćcia ŭ krainie, z ryzykami straty suvierenitetu, miarkuje miedyjamieniedžar.
Ale bačyć Navoša i aptymistyčny scenar. Pavodle jaho, jość Ukraina, jakaja supraciŭlajecca, jość mir, jaki joj dapamahaje, «i nam dapamoža».
«Ja dumaju, što prablema Łukašenki — heta ŭžo prablema nie tolki biełarusaŭ. Heta, pa vialikim rachunku, — tysiačy kiłamietraŭ, mahčyma, dadatkovaj linii frontu ŭ hetaj vajnie, jakaja moža nie być linijaj frontu i naohuł moža nie być pahrozaj Ukrainie z poŭnačy.
Biełaruś i Łukašenka ciapier — ahulnajeŭrapiejskaja, ahulnasuśvietnaja prablema. Tak što my nie adzin na adzin z hetaj prablemaj», — havoryć jon.
