Fota: «Viciebskija vieści»
«My zacikavilisia, što ž tut pa harbarnaj, abutkovaj temie. Daviedalisia, što tut vyroščvajuć bavoŭnu. Užo adna naša rabočaja delehacyja vyjazdžała ŭ śniežni — byŭ pieršy desant pa vyvučeńni vytvorčych mahutnaściaŭ harbarnych zavodaŭ. Plus da nas źviarnułasia ministr pramysłovaści Zimbabve ŭ častcy techničnaj i kansultacyjnaj dapamohi, kab my, majučy peŭnyja kampietencyi, dapamahli im, padkazali, u jakim kirunku raźvivać harbarny biznes.
U nas jość niekalki varyjantaŭ raźvićcia. Možna znoŭ ža praz roznyja schiemy prapanavać im uvieś technałahičny łancužok apracoŭki škur. My budziem naviedvać harbarnyja zavody, pahladzim na jakaść škur. Toje ž samaje pa bavoŭnie. Tut jość dastatkova bujnoje pradpryjemstva. Tamu taksama budziem abmiarkoŭvać, jaki abjom jany zmohuć zareziervavać pad pastaŭku na biełaruski rynak», — raspaviała BiełTA kiraŭnik kancerna.
Taćciana Łuhina taksama padzialiłasia padrabiaznaściami sustrečy z kiraŭnikom miascovaj palicyi. «My pryvieźli vialikija katałohi, uzory našych tkanin z admysłovymi ŭłaścivaściami, z roznymi apretami. Pryvieźli ŭzory našaha abutku śpiecyjalnaha pryznačeńnia, jaki moža padyści jak dla vajenizavanych struktur, tak i dla śpiecvykarystańnia», — padkreśliła kiraŭnik «Biellehprama».
