U čym sakret papularnaści savieckich śviataŭ? Prosta biełarusy lubiać viesialicca. Piša Siamion Piečanko.
Nabližeńnie kožnaha śviata, što zastalisia nam u spadčynu ad savietaŭ, vyklikaje žarści ŭ biełaruskaj błahaśfiery. I prorva miž praciŭnikami tatalitarnaj kulturnaj spadčyny i jaje prychilnikami ŭsio šyrycca.
Kožnaje 9 maja supravadžajecca ŭzajemnymi vypadami z vykładańniem u sieciva vyjavaŭ hieorhijeŭskich stužak na antenie lubimaha aŭto z adnaho boku i fotazdymkaŭ niećviarozych udzielnikaŭ śviatkavańnia z druhoha. 23-ha lutaha dzielić biełaruskich mužčynaŭ na tych, chto «słužyŭ u armiejcy» i tych, chto adznačaje ŭ hety dzień uhodki stvareńnia Biełaruskaj krajovaj abarony. Sprečki nakont 8 sakavika ŭsio čaściej nabyvajuć hienderny charaktar, usio dalej vyciaśniajučy ideałahičny składnik z hetaha śviata...
A što ž siaredniestatystyčny biełarus, jaki pra internet viedaje ad dziaciej-školnikaŭ? Ludzi kuplajuć sabie kvietki bukietami dy torty na 8 sakavika, škarpetki i adekałony na 23 lutaha, dy, znaj sabie, śviatkujuć, jak apošni dzień žyvuć. I im usio adno, što tam sabie dumali Kłara Cetkin i Roza Luksiemburh sto hadoŭ tamu, čyje straty ŭ čałaviečych žyćciach u 1918 hodzie pad Pskovam byli bolšyja. Hałoŭnaje — nahoda.
Za hady niezaležnaści hramadstva nie dajšło zhody nakont ułasnych sapraŭdy ahulnanarodnych śviataŭ, što jadnali b usich.A viesialicca naš čałaviek lubić. Tamu i adznačajucca ŭ nas mała nie z adnolkavym impetam i adnolkavym sposabam śviaty relihijnyja, śvieckija i savieckija.
