Maci maršała Rakasoŭskaha pachavanaja ŭ Cielachanach dasłaŭ čytač 6

Pry vyjeździe ź miastečka Cielachany pravaruč la asfaltoŭki, što kiruje na viosku Vyhanaščy, znachodziacca staradaŭnija katalickija mohiłki.

Miestačkoŭcy pryviali ich, jak havorycca, u Božy vyhlad. Hetaje, z usich bakoŭ atulenaje hustym padleskam miesca, abharodžanaje nievysokim štakietnikam. Na mohiłkach, niepadalok ad darohi, vidniejucca dva pomniki: pieršy, davajenny, zrobleny z zvyčajnaje cehły, a druhi byŭ ustanoŭleny niekalki hadoŭ nazad. Na pieršym pomniku čytajem: «Zdieś pokoitsia prach matieri dvaždy Hieroja Sovietskoho Sojuza maršała K. K. Rokossovskoho». I ŭsio. Nie paznačanyja macieryny proźvišča i imia, tolki zhadvajecca, čyja jana maci. Miarkuju, što tak, kaniečnie, nie pavinna być.

Z radavodu Kanstancina Rakasoŭskaha daviedvajemsia, što jahonaha baćku zvali Ksaviery Vojciech Rakasoŭski, pa prafiesii jon byŭ mašynistam. A dzied Kanstancina byŭ laśničym pad Varšavaju.

(U pačatku 1920-ch Kanstancin Rakasoŭski, tady kamandzir kavaleryjskaha pałka, pamianiaŭ imia pa baćku Ksavieryjevič na Kanstancinavič. Bo časta pisarčuki błytali Ksavierjevič, Savieljevič, Ksavieljevič, Savierjevič ci jačše jak-niebudź.)

Ksaviery ažaniŭsia z nastaŭnicaj ź Pinska — Antaninaj Aŭsianikavaj, jakaja była rodam ź Cielachanaŭ. Kali ŭ siamji Rakasoŭskich 21 śniežnia 1896 hoda naradziŭsia syn Kanstancin, baćku išoŭ užo 44 hod. Kanstancin naradziŭsia ŭ Vialikich Łukach, paśla baćku pieraviali pracavać na Varšaŭska-Vienskuju čyhunku. Siamja Rakasoŭskich pasialiłasia ŭ pryharadzie Varšavy — Prazie, na vulicy Stalovaj, 5.

Spakojnaje žyćcio siamji Rakasoŭskich nieŭzabavie skončyłasia, a pryčynaju stała čyhunačnaja katastrofa. Baćka atrymaŭ ciažkaje ranieńnie i ŭ 1902 hodzie va ŭzroście 49 hadoŭ pamior. Jaho pachavali na mohiłkach u Brudnie. U pačatku 1950-ch na mahile Ksavieryja Rakasoŭskaha jahony syn Kanstancin ustalavaŭ hranitnuju plitu (dla čytačoŭ nahadaju, što pieršaja nabytaja budučym maršałam prafiesija — kamienacios u majsterni Vysockaha, dzie vyrablalisia pomniki).

Maci, Antanina Rakasoŭskaja, nie mieła mahčymaści nastaŭničać, padpracoŭvała za mizernuju apłatu na trykatažnaj fabrycy. Biada, kažuć, adna nie chodzić. U pačatku 1911 hoda raptoŭna mama pamiraje.

Bijohrafy Rakasoŭskaha nie pakinuli źviestak, ci naviedvaŭ kali-niebudź syn mahiłu maci, nichto ź cielachancaŭ taksama nie viedaje. Adzinaje pamiatajuć: pablizu mohiłak na chutary žyła siamja Zubko. Haspadynia, Zubčycha, pryhladała za mahiłkaju. Ci byli jany rodzičami Antaniny Aŭsianikavaj — pakul ustanavić nie ŭdałosia.

0

0

0

0

0

0

Uładzimir Barysiuk, v. Pažežyn, Małarycki rajon

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH