Astranamičnaja vosień ustupić u svaje zakonnyja pravy 23 vieraśnia (čaćvier).
Jak paviedamiŭ dyrektar absiervatoryi BDU Alhierd Kuźniečyk, u 6 hadzin 9 chvilinaŭ pavodle biełaruskaha času sonca pierasiače niabiesny ekvatar i piarojdzie z paŭnočnaha paŭšarja niabiesnaj śfiery ŭ paŭdniovaje.
Takoje zdarajecca tolki dva razy ŭ hod - u dni viasnovaha i vosieńskaha raŭnadzienstva. Dzionnaje śviaciła ranicaj budzie ŭzychodzić sapraŭdy na ŭschodzie i ŭviečary zachodzić sapraŭdy na zachadzie, a dzień zraŭniajecca z nočču. Adnak z-za refrakcyi, jakaja jak by "pryŭzdymaje" Sonca nad haryzontam, śvietłavy dzień doŭžycca ŭsio ž niekalki daŭžej.
Pa narodnym kalendary, u hety dzień pačynajecca załataja vosień, jakaja praciahniecca da 14 kastryčnika. Ličycca: jakoje nadvorje budzie ŭ dzień raŭnadzienstva, takaja budzie i vosień. Taksama narodnyja prykmiety kažuć: čym vierasień sušejšy i ciaplejšy, tym paźniej nastupić sapraŭdnaja zima.
