Padłodka «Kursk» u biełaruskim styli 15

Śviedki pra novych pamierłych u vyniku vybuchu ŭ Pinsku, što prychodziać kožny dzień, ahalajuć nie tolki realny pamier trahiedyju, ale i pamier maralnaj prorvy ŭ našym hramadstvie, i, na žal, u našaj hramadzianskaj supolnaści.

Nam usim chaciełasia, kab achviaraŭ było mieniej — ale ich stała bolej.

U nas usich byli inšyja spravy, i my spadziavalisia, što biadzie daduć rady tyja, chto musić davać rady ŭ hetych situacyjach — ale my nie ŭzhadali, u jakoj krainie my žyviom.

U Pinsku, dzie ja byŭ na hetych vychodnych, panuje atmaśfiera pakinutaści.

Ludzi nie vierać, što my pra ich biadu viedajem našmat bolš, čym jany sami. Adčuvańni, što kinuty sam-nasam, va ŭsich.

Usie cytujuć, kolki telehramaŭ vinšavańniaŭ i spačuvańniaŭ dasłaŭ za apošni dzień Łukašenka (zvodki BT usprymajucca jak sucelny ździek) i

nichto nie razumieje, čamu biełaruski lider nie zavitaŭ u Pinsk padčas vandroŭki pa Bieraściejščynie.

Da miascovych uładaŭ pytańniaŭ jakraz mienš, čym da inšych

(nie toje, što ich niama, ale ich mienš). Tyja pastaralisia z kampiensacyjaj (možna spračacca pra jaje pamiery), banki i sam «Pinskdreŭ» zhadzilisia pahasić kredyty tym, chto trapiŭ u biadu, u horadzie abvieščana žałoba, pravodziacca dabračynnyja akcyi. Adnak vidavočna, što na viersie chutčej zacikaŭleny ŭ pieraduchileńni pijar-pravału padčas pieradvybarčaj kampanii.

Sprava navat nie ŭ tym, što dziaržava nie dapamahła ci niedadapamahła — sprava ŭ tym, što my nie zmahli zrabić usio, što mahčyma, tamu što zrabić usio, što mahčyma, nie było našym supolnym pryjarytetam.

Zdajecca, vybarčy virus abyjakavaści paralizavaŭ narmalnyja čałaviečyja reakcyi i z apazicyjnaha boku. Viedaju, što i palitykam, i ich paplečnikam balić za toje, što adbyłosia. Ale sproby vyśvietlić, čamu ž vy nie reahujecie nijak, natykalisia na nastupnyja adkazy. Pa-pieršaje, chto ž tudy puścić, da ludziej da miesca vybuchu? Pa-druhoje, adrazu ž abvinavaciać u tym, što imkniomsia zarabić palityčny kapitalec na čužym hory. Što tut adkazać? Što da adsutnaści mahčymaściaŭ-to na heta spasyłajecca toj, chto ničoha nie choča rabić.

Nasamreč,

trahiedyja ŭ Pinsku — heta test na sapraŭdnaść peŭnych apazicyjnych inicyjatyvaŭ,

jakija raskvitnieli padčas vybaraŭ. Kab dapamahčy ludziam, treba realnyja ludzi ŭ kankretnym miescy, jakija b mahli dapamahčy sabrać infarmacyju i dastukacca da ludziej jakim patrebna dapamoha i jakija mohuć niešta źmianić. U kankretnych dziejańniaŭ zusim inšaja łohika, čym u virtualnaha pijar-prajektu.

Što da abvinavačvańniaŭ-to kali čałaviek ščyra choča dapamahčy ludziam (a dziela hetaha jany źbirajucca ŭ prezidenty, zdajecca) to vybar pamiž šancam na dapamohu i pijaram musić być adnaznačnym. Kali čałaviek, jaki choča ŭskinuć na siabie adkaznaść za ŭsiu dziaržavu, advierniecca ad čužoj biady, tolki kab zachavać niekalki adsotkaŭ hałasoŭ, to, darujcie, mnie nie patrebny taki prezident. Adnaho takoha, zdajecca, užo maju.

Adnak

čas nie dla ŭzajemnych paprokaŭ. Abłažalisia, nie prajavili narmalnaha hramadzianskaj, navat čałaviečaj reakcyi ŭsie ci amal usie — jak na ŭładnym, tak i na apazicyjnym fłanhu.

A tamu — lepš paźniej, čym nikoli. Važna nie tolki vypravić pamyłku. Kali my nie damo rady ułasnaj abyjakavaści — heta značyć, što abyjakavaść stała normaj u našym hramadstvie i my ź joj całkam zhodny. Tady hroš cana ŭsim našym kampanijam, partyjam, kaalicyjam, forumam, partniorstvam, instytutam i kandydatam. My nie ŭ stanie źmianić Biełaruś, kali my nie ŭ stanie źmianić samich siabie.

Pa-pieršaje, šmat chto ź ludziej hatovy dapamahčy, ale nie moža hetaha zrabić z banalnaj pryčyny, što dapamahčy nie toje što niama kamu, a nie praz kaho. Patrebny niejki punkt dla zboru i pieravodu dapamohi, rachunak abo inšy sposab. Abo zapatrabavać, kab takoje zrabiła ŭłada, abo Čyrvony kryž, abo źbirać samim.

I ŭ apazicyjnych kandydataŭ u prezidenty, paviercie, nie ŭpadzie rejtynh, kali jany zdolejuć akumulavać i pieravieści siemjam achviaraŭ i paciarpiełych dapamohu ŭ abjomie chacia b takim, u jakim jaje akazała dziaržava.

Heta byŭ by razumny simvaličny krok. Kab dakazać, što apazicyja moža nie mienš, čym ułada, varta było b dakazać heta na kankretnym prykładzie. Paviercie, tym, kamu takaja dapamoha patrebna, voźmuć i nie buduć na vas viešać pijar, šmat chto ź ich na miažy vyžyvańnia.

Pa-druhoje, paciarpiełyja pry avaryi znachodziacca ŭ žudasnym stanie. Traŭmy i apioki zapatrabujuć doŭhaha lačeńnia i reabilitacyi. Patrebna prynamsi spraŭdzić, što ŭ Biełarusi dastatkova techničnych mahčymaściaŭ, lekaŭ i admysłoŭcaŭ, kab akazać im dapamohu. Adkazu, ci dastatkova, u mianie pakul niama, ale presa, niaŭradavyja arhanizacyi, musiać heta spraŭdzić. Šlicie zapyty, staŭcie pytańni, patrabujcie adkazu i, kali patrebna dapamoha pa hetaj linii, treba dumać dalej, dzie jaje šukać. Prynamsi, nie lišniaje, kab zapatrabavać adpaviednych źmienaŭ u respublikanski biudžet.

Pa-treciaje, pytańnie pracaŭładkavańnia ludziej, jakija ciapier pazbavilisia pracy.

«Pinskdrevu», Pinsku dla hetaha zapatrabujucca peŭnyja inviestycyi.

Nakolki mnie viadoma, abstalavańnie na zavodzie było zastrachavana i situacyja šmat u čym papraŭnaja, ale ludziam patrebna praca, zarobak, srodki dla isnavańnia tut i ciapier. Dla pačatku varta było b zapatrabavać ad ułady, kab źmianiła svaju inviestycyjnuju palityku ŭ Bieraściejskaj vobłaści i admoviłasia b ad adnaho abrydłaha ŭsim spartovaha abjekta, kab adradzić vytvorčaść na «Pinskdrevie».

Davajcie razam pasprabujem zrabić choć niešta z hetaha — apazicyja, presa, hramadskija arhanizacyi. Adkładziem u bok palityčnyja kalkulacyi i ŭstrymajemsia ad uzajemnych abvinavačvańniaŭ u tym, što niechta čahości nie ŭ čas zrabiŭ. I prosta pačniem vypraŭlać ahulnyja pamyłki. Bo 

Pinsk — heta naš supolny «Kursk», supolnaja «Katryna»,

i vybracca z maralnaj jamy možna tolki razam i tolki adnaznačna rasstaviŭšy pryjarytety.

Vital Silicki

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH