Uładzimir Niaklajeŭ byŭ apošnim kandydatam, jaki vystupiŭ sa svaim telezvarotam. U svaim celnym, dobra pradumanym vystupie jon pazicyjanavaŭ siabie jak apazicyjnaha kandydata numar 1, abiacaŭ palapšeńnie ŭzroŭniu žyćcia i narmalizacyju adnosin ź ES i Rasijaj. Prykładna čaćviortuju častku svajho vystupu jon pryśviaciŭ zakliku da vychadu na Płošču.
Svoj vystup Niaklajeŭ pačaŭ z raskazu pra svaje sustrečy ŭ rehijonach.
Zaklikaŭ da roŭnych umovaŭ dla ŭsich kandydataŭ. Zajaviŭ, što łukašenkaŭskaja prapahanda plažyć usich niezaležnych kandydataŭ. I što Łukašenka zasłuhoŭvaŭ źniaćcia z vybaraŭ, ale «chto ž zdymie».
Niaklajeŭ zajaviŭ, što patrabuje roŭnych umoŭ jašče i tamu, što maje roŭnyja z Alaksandram Łukašenkam šancy stać prezidentam: «U jaho dzieści krychu bolš za 30%, u mianie 20%, ale pieravaha ŭ 10–15% nie daje jamu mahčymaści pieramahčy ŭ pieršym tury, tamu budzie druhi tur. I ŭžo ŭ druhim tury, vierahodna, pieramoža Uładzimir Niaklajeŭ».
Kandydat paviedamiŭ, što čytaŭ pieradvybarnuju prahramu Łukašenki i rasceńvaje jaje jak niakiepskuju. Na jaho dumku, hetaja prahrama stvorana z frahmientaŭ prahram usich demakratyčnych kandydataŭ. «Ale čałaviek, jaki abnarodavaŭ hetuju prahramu, nie zdolny, nie moža jaje vykanać, tamu što stary sabaka nie navučycca novym trukam», — skazaŭ Niaklajeŭ.
«Dla ŭsich ekanamičnych pieraŭtvareńniaŭ, zakładzienych u hetaj prahramie, nieabchodnyja jak pieršaasnova reformy palityčnyja, — padkreśliŭ jon. — Pryčym takija, jakija admianiajuć dyktaturu, a značyć, pazbaŭlajuć Łukašenku ŭłady… Jon i jaho prahrama prosta niesumiaščalnyja. Prapanavanuju im prahramu moža vykanać tolki demakratyčny kandydat. Jaki ciapier, darečy, staić pierad vami i dla jakoha hetaja prahrama jak byccam napisana».
Jon abvinavaciŭ Łukašenku ŭ niapravilnym praviadzieńni pryvatyzacyi.
Niaklajeŭ zajaviŭ, što Łukašenka abychodzicca hramadzianam u 400 młn dalaraŭ u hod.
Nakont padniaćcia zarpłaty da 500 dalaraŭ, Niaklajeŭ skazaŭ, što Łukašenka rašyŭ padkupić vybarcaŭ. Niaklajeŭ śćviardžaje, što takoha ŭzroŭniu zarpłaty ŭ realnaści nie dasiahnuli, što jany tolki na papiery. «Tak i ŭsie našy pośpiechi — jany na papiery». Kali Łukašenka dobry haspadar, čamu my tady ŭ daŭhach jak u šaŭkach i majem 25 miljardaŭ doŭhu? «U Biełarusi dobrym haspadarom ličyŭsia toj, chto na svaje hrošy budavaŭsia».
«Kab nie zhareła naša biełaruskaja chata, treba pamianiać haspadara. Nadta ž jon pieč svarak raspaliŭ» z susiedziami.
Niaklajeŭ zaklikaŭ nie advaročvacca ad Rasii. Ale pry hetym jon pryznaŭ, što novyja technałohii Biełarusi tre budzie atrymlivać ad Jeŭrasajuza. Ale «Jeŭrasajuz abiacaje ich nie dyktataru».
«Vyzvalajučy Biełaruś ad dyktatury, my vyzvalajem ad dyktatury ŭsiu Jeŭropu, ad Alp da Urała. Tamu — usie na vybary, i hałasujcie za lepšuju budučyniu».
Jon zhadaŭ pra svaje mižnarodnyja sustrečy na vysokim uzroŭni.
A paśla raskazaŭ pra vobšuk svaich dźviuch davieranych asobaŭ na vakzale. Nazvaŭ heta palityčnym zakazam. «Pry hetaj uładzie zaŭždy tak: spačatku skažuć, što šukać, a paśla toje znachodziać. Tolki źnikłych nie mohuć znajści. Tvorać, što chočuć».
Jon zapeŭniŭ, što choča, kab u krainie dakładna vykonvalisia zakony, kab hramadzianie mieli prava vybaru.
Jon skazaŭ, što Łukašenka choča pazbavić vybaru nie tolki hramadzian Biełarusi, ale i Jeŭropu i Rasiju — kab tyja byli vymušany kantaktavać z dyktataram, kab u Biełarusi nie było inšych partnioraŭ dla razmovy.
«Upieršyniu našymi sajuźnikami jość nie tolki Jeŭrasajuz i Amieryka, ale i Rasija. Dyk davajcie skarystajem hety šaniec».
«Prystojnaść, zdarovy sens, pavaha da ludziej» — takija svaje pryncypy dekłaravaŭ Niaklajeŭ i paabiacaŭ być im vierny.
Paśla hetaha jon koratka pieraličyŭ svaje asnoŭnyja pieradvybarčyja abiacańni. Voś jany. Piensija nie pavinna być mienšaj za 70% ad siaredniaj zarpłaty. Jon paabiacaŭ dabicca źnižeńnia siaredniaha koštu žytła. A taksama paabiacaŭ viarnuć ilhoty.
Dyktatura sama nam pieramohu nie addaść, zajaviŭ jon. Jon jašče raz dvojčy zaklikaŭ, kab nie chadzili na daterminovaje hałasavańnie i kab, a
Jon kaža, što pad ciskam Jeŭrasajuza nam dazvolili
«Biełaruś jak uvajšła ŭ dyktaturu praz vybary i praz vybary pavinna ź jaje vyjści», — zajaviŭ jon.
Płošča budzie mirnaj, ale składanaj, skazaŭ jon. Jon prapanavaŭ milicyi razam abaranić Płošču ad brutalnaści. «Stvoranyja nami družyny hatovyja supracoŭničać, kab nie było pravakacyj».
Jon paprasiŭ na Płoščy nie paddavacca na zakliki vypadkovych ludziej, a słuchać «tolki tych, chto na Płošču klikaŭ» i ŭdakładniŭ: «słuchać mianie, Uładzimira Niaklajeva». Jon paraŭnaŭ našu Płošču z češskaj 20 hadoŭ tamu. Zadača čechaŭ była našmat składaniejšaja, miarkuje jon, čym naša.
Jon pracytavaŭ Haŭła: «Nikoli nie viedaješ, dzie i kali ŭpadzie śniažynka, jakaja vykliča łavinu».
«Nam zastałosia zusim mała: pryjści i zastacca na Płoščy razam».
Svoj vystup jon iznoŭ skončyŭ vieršam: «Ja pryjšoŭ, kab vy pieramahli».
«A viečar hety dobry i žyćcio naša budzie dobraje», — skazaŭ jon na raźvitańnie.
* * *
Videa zvarotu — na sajcie nieŭzabavie.
