Byłaja staršynia Sajuza biełaruskich piśmieńnikaŭ Volha Ipatava źviarnułasia z adkrytym listom da Patryjarcha Maskoŭskamaha i ŭsiaje Rusi Kiryły.
«Vaša śviataść!
Vaša vinšavańnie Alaksandru Łukašenku z čarhovym «elehantnym» pieraabrańniem na pasadu prezidenta Respubliki Biełaruś vyklikała ŭ mnohich biełarusaŭ (dumaju, i ŭ inšych rehijonach śvietu, dzie dobra viedajuć sapraŭdnuju canu hetaj "pieramohi"), pačućcio soramu i hłybokaha rasčaravańnia.
Vy – razumny, dalnabačny i razvažlivy palityk. Dla duchoŭnaha pastyra vielizarnaj krainy heta, musić, u niejkaj miery patrebnaja jakaść. Ale, pa maim hłybokim pierakanańni, Carkva Chrystova była pabudavana nie na palityčnych raźlikach, a na haračaj, samaaddanaj spahadzie da pryhniečanaha, na sardečnym supieražyvańni i dapamozie tamu, chto pakutuje.
Vam pavinna być dobra viadoma, što razhon mirnaj demanstracyi byŭ zasnavany na pravakacyi i ab hetym havorać jak šmatlikija śviedki, tak i biesstaronnija aŭdyjo-i videazapisy. Vy nie mahli nie čuć pra sotni paranienych, u tym liku kandydataŭ u deputaty, abranych narodam, jakija byli pa-źviersku źbityja i zhańbavanyja ŭsimi dziaržaŭnymi mas-miedyja. Vy, napeŭna, viedajecie ab tym, što adnaho ź lepšych biełaruskich paetaŭ Uładzimira Niaklajeva paśla ciažkaj traŭmy hałavy ciahnuli pa padłozie, schapiŭšy jaho prosta z-pad kropielnicy ŭ balnicy. Heta nie mahło być zroblena biez pramoha ŭkazańnia kiraŭnika dziaržavy, jakomu svaim vinšavańniem Vy faktyčna dali indulhiencyju jak kiraŭnik pravasłaŭnaha ruskaha śvietu.
My žyviem u dośviedzie dvuchtysiačahadovaj chryścijanskaj historyi. Pahanskaja žorstkaść ciapierašniaha biełaruskaha kiraŭnika prymušaje ŭspomnić časy pieraśledaŭ i hanieńniaŭ varjata Nierona, jakoha pryvodziła ŭ apantanaść adno tolki zhadka ab litaści i spačuvańni.
Vaša palityčna vyvieranaje vinšavańnie taksama mižvoli prymušaje ŭspomnić časy, užo nie hetak addalenyja, kali ruskaja pravasłaŭnaja carkva, uśled za Suvoravym i Muraŭjovym-viešalnikam, zaŭziata vykaraniali nacyjanalnuju samaśviadomaść biełarusaŭ i biełaruskuju carkvu, kirujučysia nie brackim razumieńniem, a tymi ž palityčnymi raźlikami ...
Ryzyknu vykazać zdahadku, što vynik u rešcie rešt budzie zvarotnym, i heta horka, tamu što ŭsio bolšaja častka biełarusaŭ pačynaje razumieć, što ruski narod – heta adno, a dziaržaŭnaja palityka Rasii – heta niešta zusim inšaje. Razumieje, dla čaho Biełarusi akazvałasia vielizarnaja rasijskaja dapamoha, što vykarmiła ciapierašni režym.
Horka tamu, što ŭ hetym niaprostym śviecie nam, susiednim narodam, treba było b žyć u razumieńni i pavazie adzin da adnaho. My čakajem ad duchoŭnych pastyraŭ uhavorvańni i padhavorvańni tyranam, spahady tužlivych, dapamohi chvorym i biazdolnym. Niekalki hadoŭ tamu ja ŭvieś čas hladzieła Vašy televizijnyja pieradačy. U toj čas i tut, u Biełarusi, było nie tak prosta vyjści na ekran carkoŭnamu dziejaču (viedaju heta dobra, tamu što pracavała ŭ toj čas hałoŭnym redaktaram redakcyi litaraturna-dramatyčnych prahram, praź jakuju ŭpieršyniu atrymali dostup da hledača mnohija duchoŭnyja asoby). Tamu ja vieru ŭ toje, što Vy – u hłybini svajho serca ŭsio dobra razumiejecie i naŭrad ci ŭchvalajecie kroŭ i pakuty, spadarožnyja hetaj "pieramohi".
Biełaruś ciapier zajmaje adno ź pieršych miescaŭ pa kolkaści źniavolenych u turmy. Ź ich bolšaja častka – paciarpiełyja biaźvinna, u tym liku ludzi, jakija pryjšli na płošču, kab zajavić svajo prava na vybar. Pašlicie im suciašeńnie, Vaša Ekscelencyja! Mnohija ź ich pravasłaŭnyja chryścijanie, jany, jak i ŭsie, majuć patrebu ŭ spahadzie i abaronie. I šmat chto ŭ dzień naradžeńnia našaha Zbaviciela buduć malicca za Vas, niahledziačy ni na što. I navat za Łukašenku, prosiačy, kab Boh adukavaŭ jaho dušu.
Pamaliciesia za ich i Vy».
