Нямецкі гісторык Ганс Момзен, які стаў вядучым экспертам па гісторыі нацысцкай Германіі і Халакосту, памёр у свой 85-ы дзень нараджэння.
Гісторык памёр пасля працяглай хваробы ў сябе дома ў Баварыі.
Ганс Момзен быў найбольш вядомым прыхільнікам «функцыяналісцкага падыходу» да вывучэння гісторыі нямецкага нацызму. У прыватнасці, ён лічыў Адольфа Гітлера слабым дыктатарам, які прымаў рашэнні па меры развіцця падзей, а не планаваў іх загадзя. Момзен лічыў, што няздольнасць Гітлера ўсталяваць у Германіі жорсткую структуру ўлады прывяла да шырокай дэзарганізацыі, калі найбольш паспяховыя апаратчыкі спрабавалі прадбачыць лінію партыі і тым самым схілялі фюрэра на свой бок.
У сувязі з гэтым Момзен сцвярджаў, што нацысцкая Германія не была паўнавартаснай таталітарнай дзяржавай, а наяўнасць множных цэнтраў сілы прывяло да «назапашанай радыкалізацыі». Менавіта гэтым, на яго думку, тлумачыцца правядзенне Халакосту: Момзен піша, што сам Гітлер не прымаў якога-небудзь канкрэтнага рашэння ў дачыненні да лёсу нямецкіх яўрэяў, а дазваляў падначаленым выслужвацца ў рамках агульнага антысеміцкага курсу - магчыма, у сілу ўнутранага жадання выцесніць гэтую ідэю з ўласнай свядомасці.
Гэтая інтэрпрэтацыя прадугледжвае больш шырокую адказнасць за злачынствы нацызму, аднак, на думку крытыкаў «функцыяналізму», недаацэньвае ролю самога Гітлера і стварае ілюзію ненаўмыснасці падзей.
